3) po art. 85 dodaje się art. 851 i 852 w brzmieniu:
„Art. 851
. 1. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony po
upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął realizację przedsięwzięcia. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
2. Nie uchyla się decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w przypadku wznowienia
postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 3-8 Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli upłynęły 2 lata od dnia jej doręczenia wnioskodawcy lub ogłoszenia, a inwestor rozpoczął realizację przedsięwzięcia. Przepis art. 151 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. Przepisy ust. 1-2 stosuje się odpowiednio do decyzji wydanych w postępowaniach, o
których mowa w ust. 72 ust. 1, po uzyskaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
Art. 852
1. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną w
postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa, wstrzymanie wykonania tej decyzji na wniosek skarżącego sąd może uzależnić od złożenia przez skarżącego kaucji na
zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji.
2. W przypadku uznania skargi za słuszną w całości lub w części kaucja podlega zwrotowi.
3. W przypadku oddalenia skargi kaucję przeznacza się na zaspokojenie roszczeń inwestora.
4. W sprawach kaucji stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o zabezpieczeniu roszczeń.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn.
zm.) w art. 286 po §2 dodaje się §2a w brzmieniu:
„§2a. Tej samej karze podlega, kto uczestnicząc w postępowaniu administracyjnym lub
sądowym na prawach strony żąda korzyści majątkowej w zamian za rezygnację z
przysługujących mu praw procesowych.”
Art. 3. Do postępowań administracyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem
wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.