Początkowo ludzie byli jedynie wegetarianami, ale ponad 2 miliony lat temu, gdy zaczęli prowadzić osiadły tryb życia i upolowali pierwszą zwierzynę na stałe wprowadzili mięso w naszą dietę. Nowy pokarm bogaty w tłuszcze i białka tak mocno wrósł w dietę człowieka, że ten w toku ewolucji przystosował swój układ pokarmowy wraz z całą fizjologią na konsumowanie sporych ilości mięsa.
Niemniej jednak coraz większy dostęp do mięsa narastał problem jego przechowywania. Początkowo stosowano najprostszy sposób konserwacji mięsa znany już starożytnym Egipcjanom, czyli sól. To właśnie mieszkańcy znad Nilu trudnił się handlem solą, a z czasem sprzedawali również solone mięso. W ten sposób wieprzowina znalazła się w rękach Celtów, którzy najbardziej cenili sobie udziec odyńca przeznaczony jedynie dla najmężniejszych wojowników, którzy by otrzymać ten smaczny kąsek musieli pokonać konkurentów w walce. Warto w tym miejscu podkreślić, że to właśnie Celtowie zapoczątkowali wyrób wędlin, który wpływał na zwiększenie trwałości mięsnych produktów. Natomiast stosowanym przez ludy zamieszkujące lasy w środkowej oraz północnej części Europy sposobem na wydłużenie terminu przydatności było wędzenie mięsa.
Co ciekawe, pomimo iż w nie każdej kulturze dopuszcza się konsumpcję wieprzowiny lub jest to zabronione ze względu na religię światowa produkcja tego gatunku mięsa przekracza 100 mln ton. Przy czym najwięcej wieprzowiny spożywa się w w Azji (ponad 50% światowej produkcji) oraz w Europie (około 25% światowej produkcji).
Czym zatem zajadą się setki milionów ludzi na świecie i jakie związki znajdują się w wieprzowinie? Mięso wieprzowe stanowi najbogatsze źródło pełnowartościowego białka, niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Do tego posiada liczne składniki mineralne jak fosfor, chlor, potas, magnez, sód, siarka, wapń, a także żelazo. Poza tym zawiera najmniej wody spośród wszystkich mięs, a zawartość tłuszczu jest dość zróżnicowana i waha się w granicach 1-40%.
Zatrzymując się dłużej przy tuszczu, wiele słyszy się na temat zawartości cholesterolu w mięsie. Przypomnijmy zatem czym jest cholesterol i porównajmy jego zawartość w wybranych gatunkach mięsa.
Cholesterol to związek chemiczny z grupy steroli (tłuszczowców). Syntetyzowany jest tylko w ustroju ludzkim i zwierzęcym. Jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Jedynie nadmiar „złego” cholesterolu LDL oraz niedobór „dobrego” cholesterolu HDL zwiększa ryzyko występowania chorób związanych z układem krążenia. Cholesterol bierze udział w tworzeniu hormonów sterydowych, kwasów żółciowych i witaminy D, a także jest składnikiem błon komórkowych. Powstaje głównie w wątrobie, a także w jelicie cienkim i w skórze. Cholesterol wydalany jest z żółcią, po przemianie do kwasów żółciowych. Nie należy całkowicie usuwać z diety cholesterolu pokarmowego, ale jedynie go ograniczyć.
W mięsie wieprzowym poziom cholesterolu wynosi około:
-
Gotowe do spożycia - 110 mg/100 g produktu
-
Surowe – 72 mg/100 g produktu
-
Ozory gotowe do spożycia -101 mg/100 g produktu
-
Serca gotowe do spożycia – 150 mg/100 g produktu
-
Wątroba wieprzowa – 290 mg/100 g produktu
-
Bekon surowy – 57 mg/100 g produktu
-
Nerki wieprzowe – 700 mg/100 g produktu
-
Smalec – 92 mg/100 g produktu
Czytaj dalej na następnej stronie...