MRiRW w sprawie niemożności dostarczenia produktów rolno-spożywczych

Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Dodaj do schowka

Analiza prawna umów kontraktacyjnych oraz innych umów na dostawy produktów rolno-spożywczych w innych krajach UE w szczególności w kontekście ochrony rolników w sytuacji niemożności dostarczenia przez nich partii towaru wymaganej przez umowę spowodowaną przez siłę wyższą.

Obowiązek zawarcia umowy pomiędzy producentem produktów rolnych, a pierwszym nabywcą został określony w przepisach ustawy z dnia I l marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz.U. z 2018 r, poz. 945 z późn. zm.) wykonującej postanowienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007. Zakres w jakim muszą być zawierane ww. umowy został wskazany  art. 38q ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych tj.:
 

Art. 38q 1. Każde dostarczenie produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. I ust. 2 lit. a, lit. c wyłącznie w zakresie buraków cukrowych, lit. f, h, i, n, o, lit. p wyłącznie w zakresie mleka surowego, lit. q, r. s oraz t rozporządzenia nr 1308/2013, z wyłączeniem dostaw bezpośrednich i rolniczego handlu detalicznego w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. z 2017 r. poz. 149 i 60) oraz sprzedaży bezpośredniej w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. z 2017 r. poz. 242 i 471 oraz z 2018 r. poz. 650), przez producenta będącego rolnikiem w rozumieniu art. 4 pkt I lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 608, z późn. zm.), którego gospodarstwo rolne jest położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do pierwszego nabywcy będącego przetwórcą lub dystrybutorem, który nie zbywa tych produktów rolnych bezpośrednio konsumentom finalnym, zwanym dalej "dystrybutorem", wymaga zawarcia umowy obejmującej jedną lub wiele dostaw, spełniającej warunki określone w:
 

1) art. 125 i art. 127 oraz w załącznikach X i XI do rozporządzenia nr 1308/2013 w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa art. I ust. 2 lit. c rozporządzenia nr 1308/2013, wyłącznie w zakresie buraków cukrowych;
 

2) 148 ust. 2 rozporządzenia nr 1308/2013 w przypadku produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. I ust. 2 lit. p rozporządzenia nr 1308/2013, wyłącznie w zakresie mleka surowego;
 

3) 168 ust. 4 i 6 rozporządzenia nr 1308/2013 - w przypadku produktów rolnych należących do sektorów, o których mowa w art. I ust. 2 litr a; f, h, i, n, o, q, r, s oraz t rozporządzenia nr 1308/2013.
 

1a. Uznaje się, że warunek zawarcia pisemnej umowy określony w punkcie I pkt I odpowiednio załącznika X i XI do rozporządzenia nr 1308/2013, art. 148 ust. 2 lit. b oraz art. 168 ust. 4 lit. b tego rozporządzenia jest spełniony również w przypadku zawarcia umowy w formie dokumentowej albo elektronicznej.
 

1b. Oprócz przypadku, o którym mowa w art. 148 ust. 3 oraz art. 168 ust. 5 rozporządzenia nr 1308/2013, przepisów ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy producent, o którym mowa w ust. l, będący członkiem:

Czytaj dalej na następnej stronie...

1 2 3 4 Czytaj dalej

---

---

Tagi:

buraki cukrowe + mleko surowe + umowa + susza + klęski żywiołowe + produkty rolne + przepisy +

Monitoruj tagi

źródło: Gospodarz.pl/KRIR/Jan Marciszewski foto: sxc.hu