Nadal chroni się uprawy pomidorów gruntowych przed zarazą ziemniaka i innymi chorobami, ale przy ciepłej pogodzie używa się środków ochronnych. Jednakże plantacje pomidorów, nawet po opryskaniu na dojrzewanie preparatami opartymi na etefonie, nie są odpowiednio chronione przed chorobami. Niestety w przypadku dojrzałych, jeśli nie zostały one odpowiednio zabezpieczone w czasie dojrzewania, to istnieje ryzyko wystąpienia antraknozy owoców. Na razie nie ma środków zwalczających tą chorobę, a jedynym wyjściem jest szybki zbiór i stały monitoring dojrzałych pomidorów by nie leżały za długo na polu.
Podczas ciepłej pogody szczególną ochroną powinno się chronić warzywa kapustne przed alternariozą, tj. czernią krzyżowych. Najbardziej na tą chorobę narażona jest kapusta pekińska. Zwalczanie tej choroby po pojawieniu się pierwszych objawów jest bardzo trudne. W związku z tym, w celu wydłużenia działania środka ochrony roślin używa się preparatów poprawiających utrzymanie się substancji aktywnej na roślinach. Fungicydy te chronią również uprawy przed szarą pleśnią występującą głównie wśród warzyw kapustnych, kalafiorów i brokułów.
W przypadku kalafiora oraz brokułów uprawy chroni się przede wszystkim przed gąsienicami motyli oraz mszycami.
Prace przy uprawach roślin metodami ekologicznymi
Rośliny korzeniowe, czyli buraki i marchew wykopuje dopiero po przymrozkach, gdyż wtedy lepiej zimują.
Prace w lesie
Wrzesień bywa słoneczny i ciepły, choć zdarzają się w nim często pod koniec przymrozki i szron. Jest także uważany za wczesną jesień i jest miesiącem owocowania. W tym czasie dojrzewają nasiona i owoce licznych drzew i krzewów leśnych, tj. dębów, klonów, lip, dzikich jabłoni i grusz oraz leszczyny. Pojawiają się też grzyby i kwitną wrzosy, a na torfowiskach można zbiera się owoce żurawiny. W drugiej połowie września liście drzew i krzewów przybierają barwę jesienną.
Pod koniec miesiąca zjawia się zwykle babie lato, czyli długie pajęcze nici, na których "podróżują" z wiatrem małe pajączki.
W uprawach leśnych, przede wszystkim najmłodszych – jednorocznych, dwu- i trzyletnich, w miarę potrzeby kosi się chwasty, gdyż po obciążeniu śniegiem mogą one przygnieść sadzonki. Kontynuuje się też jesienne sadzenie gatunków iglastych oraz rozpoczyna sadzenie modrzewia i gatunków liściastych, jeżeli ich sadzonki straciły już liście. Jeśli planowane jest zalesienie gruntu wiosną następnego roku, należy go zaorać we wrześniu, np. w bruzdy i pozostawić w tym stanie na zimę. Ułatwi to sadzenie.
Kontynuuje się cięcia pielęgnacyjne i wyznaczać drzewa do wycięcia w drzewostanach liściastych, które właśnie zaczynają gubić liście. Pozwala to odpowiednio ocenić jakość techniczną pni drzew.