WPR po 2013 - ubezpieczenia i fundusze wspólnego inwestowania

Dokument na temat ubezpieczeń i funduszy wspólnego inwestowania stanowi bardziej szczegółową reakcją Komitetów Copa-Cogeca na propozycje legislacyjne Komisji Europejskiej odnośnie Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) po 2013 roku.

WPR po 2013 - ubezpieczenia i fundusze wspólnego inwestowania
Aprobujemy przesunięcie obecnych instrumentów zarządzania ryzykiem i wprowadzenie dodatkowego dobrowolnego instrumentu stabilizacji dochodu w drugim filarze WPR. Komitety Copa-Cogeca są jednak rozczarowane faktem, że ich konkretne propozycje dotyczące wzmocnienia istniejących narzędzi zarządzania ryzykiem oraz przezwyciężenia praktycznych problemów związanych z ich wdrażaniem nie zostały uwzględnione przez Komisję.
 
Należy zwiększyć dostępność instrumentów zarządzania ryzykiem, tak, by mogły się one uzupełniać. Takie podejście powinno pozwolić rolnikom na korzystanie z szerokiego wachlarza instrumentów obejmujących różne rodzaje zagrożeń, np. zagrożenia gospodarcze, klimatu, sanitarne, itd. Ponadto, jeśli próg 30% obowiązuje jedynie w przypadku części kwalifikującej się do publicznego finansowania, dodatkowy wkład prywatny powinien być dozwolony poniżej progu 30%.
 
Ubezpieczenia upraw, roślin i zwierząt
 
W nowej WPR nie zmieniono kryteriów kwalifikowalności ani nie rozwiązano istniejących problemów.

Należy przeprowadzić rewizję instrumentów, tak aby były one zorientowane na rynek, stabilizowały dochód gospodarstwa i nie zakłócały konkurencji między rolnikami z różnych państw członkowskich.
 
Nawet systemy ubezpieczeń spoza Unii ukazują, że próg 30% jest zbyt wysokim progiem kwalifikowalności do udziału finansowego i zniechęca rolników do stosowania instrumentów zarządzania ryzykiem w gospodarstwie. Komitety Copa-Cogeca wielokrotnie prosiły o poprawę obowiązujących kryteriów w celu ułatwienia oceny strat w produkcji w gospodarstwie. Można to osiągnąć poprzez:
  • Wprowadzenie możliwości stosowania wskaźników biologicznych (ilość biomasy) lub meteorologicznych (ilość opadów, temperatura, itp.), występujących poza gospodarstwem. Wskaźniki te powinny zostać opracowane na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym w celu odpowiedniej i bezzwłocznej oceny strat produkcji w gospodarstwie. Mogłoby to być użyteczne w przypadkach, kiedy trudno jest ocenić straty (np. trwałe użytki zielone).
  • Zagwarantowanie, że kryteria kwalifikowalności mogą zostać dostosowane do specyficznych cech każdego rodzaju produktu lub gospodarstwa. Brak wartości progowych średniej rocznej produkcji plasuje małe i średnie gospodarstwa w niekorzystnej sytuacji, ze względu na fakt, że w większości przypadków gospodarstwa te nie dysponują dokładnymi danymi związanymi z produkcją. Jest to częsta sytuacja w sektorze produkcji owoców o krótkim cyklu życia.
  • Zezwolenie na obliczanie strat gospodarczych jako ekwiwalentu strat w plonach w danym roku. Ceny rynkowe dla niektórych upraw mogą szybko się zmienić w ciągu roku. Jeśli dany rolnik nie dysponuje danymi księgowymi, straty powinny być obliczane przez prywatnych ubezpieczycieli poprzez obliczanie strat uzysku brutto podczas zbiorów na dany okres wegetacyjny.
Czytaj dalej na następnej stronie...


Tagi:
źródło: