Reforma wspólnej polityki rolnej (WPR) – wyjaśnienie najważniejszych elementów

• utrzymywanie trwałych użytków zielonych; oraz

• dywersyfikacja upraw (rolnik musi prowadzić co najmniej dwie różne uprawy, jeśli obszar użytków rolnych przekracza 10 ha i co najmniej 3 uprawy, jeśli przekracza 30 ha. Główna uprawa może zajmować maksymalnie 75 proc. użytków rolnych, a dwie główne uprawy maksymalnie 95 proc. użytków rolnych);

• utrzymywanie obszaru proekologicznego zajmującego co najmniej 5 proc. użytków rolnych w przypadku większości gospodarstw większych niż 15 hektarów, tj. miedz, żywopłotów, drzew, gruntów ugorowanych, elementów krajobrazu, biotopów, stref buforowych i powierzchni zalesionej. Odsetek ten może wzrosnąć do 7 proc. po przedstawieniu przez Komisję w 2017 r. sprawozdania i wniosku legislacyjnego.

Równoważność zazieleniania: Aby zapobiec karaniu tych, którzy już teraz podejmują kwestie związane z ochroną środowiska i zrównoważenia środowiskowego, porozumienie przewiduje system „równoważności zazieleniania”, w ramach którego uznaje się, że już stosowane praktyki korzystne dla środowiska zastępują te podstawowe wymogi. Przykładowo, systemy rolno-środowiskowe mogą obejmować praktyki uznawane za równorzędne. Nowe rozporządzenie zawiera wykaz takich równorzędnych praktyk. Aby zapobiec podwójnemu finansowaniu takich środków (i systemów rolno-środowiskowych ogółem), płatności w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich muszą uwzględniać podstawowe wymogi w zakresie zazieleniania (zob. poniżej punkt poświęcony rozwojowi obszarów wiejskich).

Dyscyplina finansowa: Nie naruszając odrębnej decyzji w sprawie roku budżetowego 2014, uzgodniono, że przyszłe, podejmowane w ramach dyscypliny finansowej, redukcje w rocznych płatnościach bezpośrednich (np. w sytuacji gdy szacowane płatności są wyższe niż dostępny budżet na pierwszy filar) powinny obowiązywać od progu 2 000 euro. Innymi słowy, obniżka NIE powinna dotyczyć pierwszych 2 000 euro płatności bezpośrednich, do których rolnik jest uprawniony. W razie konieczności umożliwi to również zasilanie rezerwy kryzysowej (zob. rozporządzenie horyzontalne).

Przenoszenie środków między filarami: Kraje członkowskie będą mogły przenieść maksymalnie 15 proc. środków krajowych przeznaczonych na płatności bezpośrednie (pierwszy filar) do własnej puli środków przeznaczonej na rozwój obszarów wiejskich. Kwoty te nie będą wymagały współfinansowania. Państwa członkowskie będą mogły przenieść maksymalnie 15 proc. własnych środków krajowych przeznaczonych na rozwój obszarów wiejskich do swoich środków krajowych przeznaczonych na płatności bezpośrednie, lub maksymalnie 25 proc. w przypadku tych krajów członkowskich, które obecnie otrzymują mniej niż 90 proc. średniej unijnej na płatności bezpośrednie.

Czytaj dalej na następnej stronie...