System wsparcia dla drobnych producentów rolnych: Każde państwo członkowskie może zdecydować, że każdy rolnik występujący z wnioskiem o przyznanie wsparcia może zdecydować o swoim udziale w systemie wsparcia dla drobnych producentów rolnych, w ramach którego może otrzymać płatność roczną ustalaną przez państwa członkowskie zwykle w kwocie od 500 do 1 250 euro, bez względu na wielkość gospodarstwa. Państwa członkowskie mogą wybrać różne metody obliczania płatności rocznych, w tym opcję, w ramach której rolnicy otrzymywaliby po prostu kwotę, którą otrzymywaliby normalnie. Będzie to stanowić znaczne uproszczenie dla zainteresowanych rolników oraz dla administracji krajowych. Uczestnicy systemu nie będą poddawani kontrolom w zakresie wzajemnej zgodności i nie będą podlegać sankcjom, a także zostaną zwolnieni z obowiązku zazieleniania. (Ocena skutków pokazuje, że około jedna trzecia gospodarstw ubiegających się o finansowanie w ramach WPR to gospodarstwa o powierzchni 3 ha lub mniejszej. Odpowiada to jednak tylko 3 proc. całkowitego obszaru rolniczego w UE-27). Łączne koszty systemu dla drobnych producentów rolnych nie mogą przekroczyć 10 proc. środków przeznaczonych dla poszczególnych państw, chyba że państwo członkowskie zdecyduje się zadbać o to, by drobni producenci otrzymali należne środki niezależnie od systemu. W ramach rozwoju obszarów wiejskich udostępnione zostanie również finansowanie na potrzeby doradztwa w zakresie rozwoju gospodarczego dla drobnych producentów rolnych oraz przewidziane dotacje na restrukturyzację w regionach, w których istnieje dużo niewielkich gospodarstw.
Dobrowolna pomoc związana z wielkością produkcji: Aby utrzymać obecny poziom produkcji w sektorach lub regionach, w których określone rodzaje gospodarstw lub sektory doświadczają trudności lub są ważne ze względów gospodarczych, społecznych lub środowiskowych, państwa członkowskie będą miały możliwość udostępnienia ograniczonych kwot płatności powiązanych z wielkością produkcji, tzn. płatności związanych z określonymi produktami. Możliwość ta będzie ograniczona do 8 proc. środków krajowych, lub do 13 proc., jeśli obecny poziom takiego wsparcia wynosi ponad 5 proc. Komisja może zgodzić się na wyższe stawki w sytuacjach, kiedy będzie to uzasadnione. Dodatkowo istnieje możliwość udostępnienia 2 proc. pomocy związanej z wielkością produkcji na rośliny wysokobiałkowe.
Obszary z ograniczeniami naturalnymi/obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania: Obszary z ograniczeniami naturalnymi/obszary o niekorzystnych warunkach gospodarowania państwa członkowskie (lub regiony) mogą przyznać dodatkową płatność dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi (określonymi zgodnie z przepisami dotyczącymi rozwoju obszarów wiejskich) w wysokości do 5 proc. środków krajowych. Jest to nieobowiązkowe i nie ma wpływu na możliwości przewidziane w odniesieniu do obszarów z ograniczeniami naturalnymi/obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania w ramach rozwoju obszarów wiejskich.
Zazielenianie: Oprócz systemu płatności podstawowej/systemu jednolitej płatności obszarowej każde gospodarstwo otrzyma dopłatę do hektara, zadeklarowanego do celów płatności podstawowej, za stosowanie określonych praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska. Państwa członkowskie wykorzystają na te dopłaty 30 proc. środków krajowych. Jest to obowiązkowe, a brak respektowania wymogów dotyczących zazieleniania spowoduje obniżenie płatności i nałożenie kar przekraczających wysokość płatności z tego tytułu. W latach 1 i 2 kara związana z zazielenianiem nie może przekroczyć 0 proc., w roku 3 – 20 proc., a w roku 4 maksymalna kara będzie wynosić 25 proc. Płatność za zazielenianie będzie przyznawana tylko w odniesieniu do tych obszarów, które spełniają warunki (tzn. kwalifikują się do SPP lub SAPS, są zgodne z wymogami dotyczącymi zazieleniania).
Czytaj dalej na następnej stronie...