Żywienie młodej polskiej gęsi owsianej:
Odchów gęsi
W okresie odchowu etap odchowu odbywa się w odchowalni, w której gąsięta przebywają od wstawienia do ok 6 tygodnia życia (42 doby życia). Ptaki wtedy powinny być żywione paszami treściwymi o zróżnicowanej w zależności od wieku wartości pokarmowej.
Podstawowe komponenty:
-
śruty zbożowe wzbogacone śrutami z nasion roślin wysokobiałkowych (np. strączkowe), w postaci pasz powietrznie suchych (zawierających minimum 88% suchej masy).
-
dodatki mineralno-witaminowe
-
pocięta zielonkę.
Mieszankę paszy treściwej skarmia się najczęściej do woli. Świeżą, młodą, pociętą zielonkę gąsięta powinny otrzymywać już od pierwszego tygodnia. Dodatki mineralne w tym okresie powinny być podawane w oddzielnych karmidłach.
Tucz gęsi
Po etapie odchowu następuje etap tuczu. Odbywa się w wiatach częściowo osłoniętych i zadaszonych. Towarzyszące wiatom wybiegi mogą być zielone lub utwardzone. W czasie nie krótszym niż 21 dni przed ubojem, w zależności od kondycji i stanu upierzenia ptaków, gęsi otrzymują wyłącznie ziarno owsa (bez dodatku innych zbóż i zielonek) do woli. Łączny czas odchowu i tuczu nie może być krótszy niż 100 dni. Do skarmiania owsem należy gęsi przyzwyczaić uprzednio sprawdzając jego jakość. Najprostszą metodą oceny jakości owsa jest umieszczenie ziaren w naczyniu z letnią wodą. Owies dobrej jakości nadający się do tuczu gęsi opada na dno, natomiast owies złej jakości unosi się na powierzchni wody. Na 12 godzin przed spodziewanym ubojem gęsiom nie podaje się owsa. Przez cały czas do chwili załadunku i transportu ptaki powinny mieć stały dostęp do wody.
Przepisy Unii Europejskiej oraz krajowe wprowadziły bezwzględny zakaz stosowania od 01.11.2003r mączek pochodzenia zwierzęcego w żywieniu, a od 01.06.2006r antybiotyków paszowych. Przepisy krajowe i Unii Europejskiej określają odpowiednie poziomy poszczególnych składników pokarmowych w poszczególnych asortymentach stosowanych pasz, tak aby konsumowane mięso było bezpieczne i zdrowe. Mięso drobiowe QAFP jest istotnym elementem zrównoważonej diety, charakteryzujące się min niskim poziomem tłuszczu. Posiada wysoką jakość żywieniową (odżywczą), którą określa się na podstawie udziału w mięsie pełnowartościowego białka, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin, makro i mikro elementów oraz innych składników. Odpowiednia jakość mięsa drobiowego można więc uzyskać w dużej mierze poprzez odpowiednie żywienie drobiu.
Wszystkie dane dotyczące żywienia i zapotrzebowania na składniki pokarmowe oraz cech jakościowych drobiu pochodzą z Zeszytu branżowego Systemu Gwarantowanej Jakości Żywności QAFP, Kulinarne mięso z piersi kurczaka i indyka oraz tuszki i elementy młodej polskiej gęsi owsianej. Wymogi jakościowe, Warszawa 2010.