W porównaniu z wynikami badania z 2013 r. liczba gospodarstw zajmujących się produkcją żywca wieprzowego zmalała o 38%, a pogłowie trzody o 3,4%. Najwyższy odsetek gospodarstw, w których prowadzący zrezygnowali z chowu świń wystąpił w grupie o najmniejszej skali chowu - 1-2 szt. i wynosił ponad 63%, najniższy w gospodarstwach o skali chowu ponad 200 szt. – 7%.
Za wielkość pogłowia trzody chlewnej odpowiedzialne są duże fermy, a w małej skali produkcja trzody jest nierentowna. W latach miedzy badaniami 2013-2016 najwyższy spadek pogłowia – 65% odnotowano w gospodarstwach o skali chowu 1-2 szt., przy czym w gospodarstwach o skali chowu ponad 200 szt. wystąpił znaczący wzrost pogłowia – o 17%. Wyniki badania wskazują, że ponad 61% trzody skupia się w gospodarstwach wysoko produkcyjnych wobec 52% w 2016 r. i potwierdzają postępujące zmiany strukturalne w sektorze trzodowym.
Według GUS, w warunkach rosnącego stopniowo stada loch i wzroście urodzeń prosiąt w roku – loch było więcej o 8,9% z 17,8 szt. do 21,3 szt. oraz dużego importu młodych świń, cena 1 prosięcia na targowiskach w 2016 r. wyniosła 155 zł i była zbliżona do notowanej przed rokiem.
W I półroczu 2016 r. ceny prosiąt kształtowały się jeszcze na poziomie sprzed roku, dopiero po systematycznym, sezonowej zwyżce cen w II półroczu, były już w skali roku większe. W grudniu 2016 r. roku za 1 prosię płacono rolnikom 165 zł, tj. o 14,7% więcej niż w tym samym miesiącu poprzedniego roku.
Krajowa produkcja żywca wieprzowego wyniosła 2409,8 tys. t w wadze żywej, a w wadze poubojowej ciepłej - 1879,7 tys. ton, w porównaniu do 2015 r. była większa o 2,4%.