Wata cukrowa o obniżonej zawartości cukru

Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Dodaj do schowka

Delikatne, lekkie, lepkie i słodkie nitki waty cukrowej to smakołyk, za którym przepadają nie tylko dzieci. Niestety, radość towarzysząca jedzeniu dość szybko przechodzi w poczucie winy spowodowane spożyciem dużej liczby kalorii, w dodatku pochodzących z samego cukru, odpowiedzialnego m.in. za tycie i próchnicę. Studentki z Wydziału Nauk o Żywności SGGW wpadły na pomysł stworzenia tej słodkiej chmurki w wersji mniej kalorycznej, a w dodatku zawierającej składnik zabezpieczający zęby przed zepsuciem.

Jak powstaje wata cukrowa?
 

Wata cukrowa powstaje w wyniku ogrzewania i upłynnienia cukru wsypywanego do bardzo szybko obracającej się podgrzewanej głowicy. Otrzymany karmel rozbijany jest przez powietrze na długie, cieńsze od ludzkiego włosa nitki, które zastygają i na skutek działania siły odśrodkowej unoszą się ku górze, gdzie nawijane są na patyczek.
 

Ksylitol zamiast cukru
 

Cukier jest jedynym składnikiem tradycyjnej waty. Na wytworzenie średniej porcji zużywane jest ok. 20 g sacharozy. Wartość energetyczna takiego smakołyku wynosi 90 kcal, czyli tyle, ile znajduje się w łyżce nutelli lub jednym kurzym jaju. Trudno uznać to za zdrową przekąskę, ale dobry nastrój i uczucie zadowolenia towarzyszące jedzeniu to właśnie cechy idealnego deseru.
 

Studentki SGGW Weronika Marczak i Agnieszka Ordyniak pod kierunkiem dr hab. Małgorzaty Nowackiej postanowiły sprawdzić, czy słodkie chmurki da się wytworzyć z mniej kalorycznych składników, np. ksylitolu.
 

Ksylitol to cukier brzozowy, który wygląda i smakuje jak popularna sacharoza. Pozyskiwany jest najczęściej z fińskiej brzozy, ale występuje też w niektórych owocach (truskawkach, jagodach, śliwkach), kolbach kukurydzy, a w niewielkich ilościach jest także produkowany przez nasz organizm. Jest to substancja pochodzenia naturalnego należąca do grupy polioli – alkoholi cukrowych. Ze względu na swoje właściwości coraz częściej stosowana jest w produkcji żywności jako zamiennik tradycyjnego cukru.
 

Poliole to węglowodany, które są wolniej wchłaniane przez przewód pokarmowy człowieka, dzięki czemu ich metabolizm nie powoduje nagłych wzrostów stężenia glukozy we krwi i związanego z tym nadmiernego wydzielania przez trzustkę insuliny. Dzięki temu indeks glikemiczny ksylitolu (9) jest 10-krotnie niższy niż sacharozy (90). Ponadto liczba kalorii dostarczanych przez ksylitol wynosi ok. 2,4 kcal/g, natomiast przez sacharozę ok. 3,8 kcal/g. Z tego powodu stosowanie ksylitolu jako zamiennika cukru poleca się cukrzykom, osobom z insulinoopornością, a także odchudzającym się.
 

Cukier brzozowy ma także inne zalety:

• zapobiega próchnicy, szybko przywracając właściwe pH jamy ustnej – sześć związków dentystycznych w Polsce potwierdza, że 4–12 g ksylitolu na dobę wystarcza do całkowitego i trwałego zabezpieczenia zębów;
• zwiększa przyswajanie wapnia przez kości, pozytywnie wpływając na ich mineralizację, dzięki czemu jest polecany osobom, u których zdiagnozowano osteoporozę, a także dzieciom, u których układ kostny dopiero się kształtuje;
• opóźnia procesy starzenia, redukując wydzielanie insuliny;
• zmniejsza łaknienie na słodycze poprzez wyrównanie stężenia glukozy we krwi bez jej nagłego skoku prowadzącego do nieprzerwanej ochoty na słodką przekąskę, dzięki czemu może przeciwdziałać otyłości.

Czytaj dalej na następnej stronie...

1 2 Czytaj dalej

---

---

Tagi:

cukier +

Monitoruj tagi

źródło: Gospodarz.pl/SGGW