Przede wszystkim wskazano, że wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej, w tym Polska, zobowiązane są do ustanowienia Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (ZSZiK), w tym do prowadzenia Systemu Identyfikacji Działek Rolnych (ang. LPIS), ustanowionego na podstawie map lub dokumentów, przy czym korzysta się z technik skomputeryzowanego systemu informacji geograficznych, najlepiej obrazów lotniczych lub satelitarnych (art. 70 rozporządzenia nr 1306/2013).
Ponadto zgodnie z informacją przekazaną przez ARiMR, od 2005 r. system LPIS działa w technologii geograficznych systemów informacyjnych. Rolą tego systemu jest stwierdzenie, czy dana działka ewidencyjna (zadeklarowana do płatności) istnieje, czy jest położona na terenach uprawnionych do dopłat i czy powierzchnia lub suma powierzchni działek rolnych położonych na danej działce ewidencyjnej (lub działkach ewidencyjnych) nie przekracza powierzchni uprawnionej do dopłat, tzw. maksymalnego obszaru kwalifikowalnego (MKO).
Dostępna w systemie ZSZiK ortofotomapa cyfrowa, tj. zdjęcie powierzchni ziemi wykonane z samolotu lub satelity przetworzone do postaci metrycznej, jest opracowaniem geodezyjnym wykonywanym zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Ortofotomapy cyfrowe pozyskane w trybie art. 12 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2017 r. poz. 2101) po wykonaniu prac stanowią własność Skarbu Państwa (art. 40 ust. 2 ww. ustawy), podlegają przekazaniu i włączeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (zasobu centralnego) i są gromadzone w Centralnym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej. Ortofotomapy cyfrowe wykonane w układzie współrzędnych płaskich prostokątnych „1992”, tj. państwowym systemie odniesień przestrzennych, stanowią najlepsze ogólnie dostępne źródło dokonywania pomiarów powierzchni oraz interpretacji w zakresie zagospodarowania i użytkowania gruntów, tj. stanowią podstawowy dokument do wykonywania pomiarów i kompleksowej oceny powierzchni kwalifikowanej w ramach działki.
Powyższe wskazuje jednoznacznie, że system LPIS ustanowiony jest w oparciu o powszechnie obowiązujące przepisy prawa wspólnotowego, które są przez Polskę stosowane.
Przekazano, że zasady ustalania maksymalnej powierzchni kwalifikowalnej do płatności (MKO) z wykorzystaniem ortofotomapy wynikają wprost z przepisów prawa wspólnotowego, które są bezwzględnie stosowane. Maksymalny obszar kwalifikowalny (MKO) został określony w systemie LPIS dla danej działki referencyjnej zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 640/2014. Zgodnie z art. 8 ust . 1 pkt 4 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. 2018 r. poz. 1312) jednolita płatność obszarowa przysługuje do powierzchni gruntów rolnych nie większej niż maksymalny kwalifikowalny obszar, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lit. a ww. rozporządzenia nr 640/2014.
Uwzględniając powyższe, kontrole administracyjne prowadzone są w oparciu o powierzchnie referencyjne systemu LPIS oraz materiały graficzne, na których rolnik zaznacza położenie działek rolnych na danej działce ewidencyjnej. W systemie informatycznym ARiMR zaimplementowane są wcześniej wyznaczone powierzchnie maksymalnego obszaru kwalifikowalnego MKO. Pola zagospodarowania, na podstawie których określana jest powierzchnia PEG, są wykonane z dokładnością odpowiadającą dokładności ortofotomapy.
Czytaj dalej na następnej stronie...