Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja1

Oznaczanie produktów spożywczych informacją o kraju pochodzenia

Wskazywanie kraju pochodzenia produktów spożywczych wynikające z przepisów unijnych

Oznaczanie produktów spożywczych informacją o kraju pochodzenia
1. Dla większości nieprzetworzonych produktów spożywczych prawo unijne wprowadziło wymóg podawania kraju pochodzenia obowiązujący jednakowo we wszystkich państwach UE.
 
Obowiązkowe podawanie kraju pochodzenia wymagane jest na podstawie przepisów unijnych dla :
  • świeżych owoców i warzyw;
  • wołowiny i cielęciny (tu konieczność podawania kraju urodzenia, chowu, uboju i  rozbioru);
  • ryb i owoców morza (zarówno dla opakowanych jak i sprzedawanych luzem);
  • miodu;
  • wina (kraj, w którym wyprodukowane są winogrona);
  • oliwy z oliwek;
  • jaj (nadruk symbolu literowego kraju pochodzenia);
  • drobiu importowanego spoza UE;
  • surowego, pakowanego mięsa ze świń, kóz, owiec i drobiu (kaczki, gęsi, kury, indyki).
2. Dla pozostałych środków spożywczych stosuje się ogólne przepisy dotyczące wskazywania kraju pochodzenia rozporządzenia (UE) nr 1160/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Zgodnie z tymi przepisami podawanie kraju pochodzenia jest dobrowolne. Trzeba podać kraj pochodzenia tylko w przypadku, gdy brak tej informacji mógłby w istotnym stopniu wprowadzić konsumenta w błąd tj. gdyby informacje towarzyszące środkowi spożywczemu lub etykieta jako całość mogły sugerować, że dany środek spożywczy pochodzi z innego kraju lub miejsca (na przykład, gdy w nazwie produktu użyto nazwy kraju, rysunku przedstawiającego flagę, wizerunku budynku charakterystycznego dla jakiegoś kraju, podczas gdy produkt pochodziłby z innego kraju).
 
3. Dodatkowo na poziomie UE zostały określone zasady uzupełniania podanej w oznakowaniu produktu spożywczego informacji o kraju pochodzenia tego produktu informacją o pochodzeniu jego podstawowych składników (jeśli ich pochodzenie jest inne niż gotowego produktu).
 
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/775 z dnia 28 maja 2018 r. ustanawiające zasady stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, w odniesieniu do reguł dotyczących wskazywania kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika środka spożywczego opublikowane w maju 2018r zacznie obowiązywać od dnia 1  kwietnia 2020r.. Rozporządzenie to określa zasady podawania w oznakowaniu informacji o pochodzeniu „składnika podstawowego” (tj. najważniejszego ilościowo lub jakościowo), w przypadku, gdy podmiot odpowiadający za oznakowanie produktu umieści na opakowaniu w jakiejkolwiek formie - w  postaci oświadczeń, ilustracji, symboli lub wyrażeń, odnoszących się do miejsc lub obszarów geograficznych – informacje odnoszące się lub sugerujące kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego, a pochodzenie „składnika podstawowego” jest inne niż kraj/miejsce pochodzenia tego środka spożywczego.
 
Od powyższej zasady wyjątek został ustanowiony tylko w przypadku podania w nazwach zwyczajowych i ogólnych nazw geograficznych uznając, że nazwy zwyczajowe są znane konsumentom i nikt nie wyobraża sobie na przykład, że kupując „fasolkę po bretońsku” nabył produkt pochodzący z Bretanii.
 
Do tego rozporządzenia Komisja Europejska ma opracować wytyczne. Obecnie trwa analiza pytań i problemów związanych z interpretacją ww. rozporządzenia zgłoszonych przez państwa UE. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi również zgłosiło pytania i wątpliwości przesłane przez organizacje branżowe, służby kontrolne i instytuty naukowe.

Czytaj dalej na następnej stronie...
Tagi:
kraj pochodzenia + indyki + kury + gęsi + kaczki + owce + kozy + świnie + drób + jaja + oliwa z oliwek + wino + miód + owoce morza + cielęcina + ryby + warzywa + wołowina + owoce +
Monitoruj tagi
źródło: