Nawóz WE NPK 9+9+9 do oprysków - WARZYWA I OWOCE 1000L i 20L

BIOMIX

Jest to nawóz przeznaczony do intensywnych upraw warzyw i owoców zawierający mikroelementy

  SKŁADNIKI POKARMOWE NAWOZU:
 

						ilość w % objętościowych	ilość w % wagowych
Azot całkowity			(N)			11,7%	9,0%
Azot azotowy			(N-NO3)			3,9%	3%
Azot amonowy			(N-NH4)			2,6%	2%
Azot amidowy			(N-NH2)			5,2%	4%
Pięciotlenek fosforu			(P2O5)	rozpuszczalny w wodzie		11,7%	9,0%
Tlenek potasu			(K2O)	rozpuszczalny w wodzie		11,7%	9,0%
Tlenek magnezu			(MgO)			2,6%	2,0%
Siarka			(S)			2,6%	2,0%
Bor			(B)			0,07%	0,05%
Mangan			(Mn)			0,08%	0,06%
Molibden			(Mo)			0,008%	0,006%
Miedź			(Cu)			0,08%	0,06%
Cynk			(Zn)			0,08%	0,06%
Żelazo			(Fe)			0,1%	0,08%

 

UPRAWA
KAPUSTA GŁOWIASTA BIAŁA
KAPUSTA BRUKSELKA
KAPUSTA PEKIŃSKA
KALAFIOR
BROKUŁ
PIETRUSZKA KORZENIOWA
PIETRUSZKA NACIOWA
MARCHEW
SELER
POR
CEBULA
CZOSNEK
BURAK ĆWIKŁOWY
SAŁATA
KOPER WŁOSKI
SZPINAK
POMIDOR
OGÓREK
MALINY
JABŁONIE

Warzywa kapustne dzielą się na grupy roślin hodowanych od wczesnej wiosny do jesieni, zatem w zależności od pory i długości  wegetacji danej rośliny należy stosować różne dawki nawozu. Również ze względu na wysokie wymagania pokarmowe roślin kapustnych, wyróżnia się grupę  pierwiastków pokarmowych niezbędnych  do prawidłowego wzrostu roślin. Do tej grupy należy zaliczyć molibden, bor i mangan.

Nawożenie roślin kapustnych  preparatami  dolistnymi nie tylko szybko dostarcza niezbędne składniki pokarmowe do roślin,  również potęgują przyrost masy główek oraz poprawia właściwości przechowalnicze roślin.  Zasilanie roślin dolistnie uodparnia rośliny na uszkodzenia,  niedobór wody oraz niekorzystne warunki atmosferyczne.

 

WARZYWA KAPUSTNE – CHARAKTERYSTYKA

Kapusta głowiasta – ma dość duże wymagania pokarmowe. Ilość nawozów doglebowych zależna jest od terminu zbioru.  Kluczowe znaczenie w prawidłowym wzroście kapusty są pierwiastki takie jak: bor w ilości 0,5-3,0 mg B/dm3 oraz mangan w ilości 2-5 mg Mn/dm3, przy czym pH gleby powinno wynosić 6,2 lub więcej.

 

Kapusta brukselska- gatunek ten ma wysokie zapotrzebowanie w składniki pokarmowe i wymaga uprawy na glebach dobrze zwapnionych o pH 6,2-7,8. Kluczowe znaczenie mają pierwiastki takie jak: bor i molibden, które zapewniają  roślinom odpowiedni wzrost oraz chronią przed brunatnieniem młodych liści.

 

Kalafior – ma bardzo wysokie zapotrzebowanie  w składniki pokarmowe, pH gleby natomiast  powinno wynosić od 6,4 do 7,5. Nawożenie doglebowe zależy od hodowanych odmian oraz długości wegetacji. Podobnie jak przy uprawie kapusty najważniejszymi pierwiastkami są bor i molibden.

 

Brokuł – jest rośliną która najlepiej rośnie na glebach o pH 6,2-7,0 i ma mniejsze zapotrzebowanie w składniki pokarmowe. Najważniejsze pierwiastki to bor i molibden które wpływają na prawidłowy przebieg procesów asymilacyjnych.

 

Kapusta pekińska – ma umiarkowane zapotrzebowanie w składniki pokarmowe. Ważnymi czynnikami jest:  odczyn gleby który powinien mieścić się w przedziale 6,5-7,5 oraz nawożenie dolistne . Bardzo ważnym pierwiastkiem jest wapń który umożliwia prawidłowy wzrost  oraz odporność  na przechowywanie.

 

Warzywa korzeniowe – wymagają gleby lekkiej, piaszczystej bogatej w próchnicę.  Nawożenie doglebowe jest niezbędnym czynnikiem do prawidłowego wzrostu roślin korzeniowych, jednak nawożenie dolistne jest doskonałym uzupełnieniem. Obok nawożenia doglebowego równie ważne jest nawożenie dolistne które uzupełnia zapotrzebowanie roślin w takie składniki pokarmowe jak : miedź, cynk, bor i molibden.

 

Charakterystyka głównych gatunków warzyw korzeniowych.

Marchew jadalna – jest rośliną o średnich potrzebach pokarmowych jednak ważne jest aby pH gleby w roku poprzednim powinien mieścić się pomiędzy 6,5-7,5. Intensywność nawożenia zależy od rodzaju zbioru ( zbiór świeży lub zbiór do przechowywania ). Kluczowymi mikroskładnikami w uprawie marchwi są cynk – odpowiedzialny za ilość plonu, miedź – odpowiedzialna za wzrost korzenia i odbarwienia całej rośliny oraz bor którego niedobór objawia się szarymi plamami na korzeniu.

 

Pietruszka korzeniowa – ma mniejsze zapotrzebowanie w składniki pokarmowe od marchwi. Najlepsze plony uzyskuje się na glebach próchniczych, żyznych o pH 6,5-7,5.  Zwiększona ilość cynku i boru zapewnia roślinom prawidłowy wzrost.

 

Seler korzeniowy – wymaga gleb ciężkich o pH 6,5-7,5 i jest rośliną o dużych potrzebach pokarmowych. Kluczowymi składnikami pokarmowymi niezbędnymi do prawidłowego wzrostu są: molibden – zapobiega obumieraniu liści oraz bor – odpowiedzialny za wzrost liści.

 

Burak ćwikłowy – najlepiej rośnie na glebach gliniastych o pH 6,0-7,0 i ma średnie wymagania pokarmowe.  Mikroskładnikami o dużym znaczeniu są mangan i bor. Odpowiednia ilość manganu wzmacnia odporność roślin na niskie temperatury a boru chroni przed chorobami fizjologicznymi. ( zgnilizna korzenia i zgorzel liści sercowych).

 

Dolistne nawożenie drzew takich jak śliwa, wiśnia oraz czereśnia jest najlepszym sposobem dostarczania składników pokarmowych w sadach.  Kluczowymi  pierwiastkami są: azot, fosfor, potas, wapń i magnez oraz mikroelementy takie jak: bor, cynk i miedź co gwarantuje nie tylko obfite plony ale również wysoką jakość owoców.

 

Nawożenie dolistne – śliwa, wiśnia i czereśnia.

Intensywność nawożenia drzew owocowych zależy wieku drzew, gatunku oraz odmiany. Uprawiane w Polsce śliwy, wiśnie i czereśnie mają szczególnie wysokie zapotrzebowanie w składniki pokarmowe takie jak: azot, potas, bor, cynk, żelazo i mangan. Największe zbiory uzyskuje się stosując  nawozy dolistne latem i po zbiorach owoców, ponieważ drzewa w pierwszej kolejności korzystają ze składników pokarmowych zebranych w gałęziach z poprzedniego roku. Dodatkowe zasilanie drzew pestkowych  w azot, potas, magnez i bor gwarantuje prawidłowe tworzenie się oraz wzrost zalążków, cynk wzmacnia odporność  drzew na niekorzystne warunki  atmosferyczne natomiast wapń  poprawia jakość owoców.