Składniki pokarmowe : |
|
ilość w % objętościowych |
ilość w % wagowych |
|
|
||||
Azot całkowity |
(N) |
|
9,1% |
7% |
Pięciotlenek fosforu |
(P2O5) |
rozpuszczalny w wodzie |
7,8% |
6% |
Tlenek potasu |
(K2O) |
rozpuszczalny w wodzie |
10,4% |
8% |
Tlenek magnezu |
(MgO) |
|
2,6% |
2% |
Siarka |
(S) |
|
2,6% |
2% |
Bor |
(B) |
|
0,65% |
0,5% |
Mangan |
(Mn) |
|
1,1% |
0,8% |
Molibden |
(Mo) |
|
0,026% |
0,02% |
Miedz |
(Cu) |
|
0,4% |
0,3% |
Cynk |
(Zn) |
|
0,07% |
0,05% |
Żelazo |
(Fe) |
|
0,8% |
0,6% |
|
|
|
|
|
d=1,30 |
cynk, mangan, miedź, żelazo – chelatowane
Rzepak tworzy jesienią system korzeniowy i 6 do 7 liści z części naziemnej. Pierwiastkiem który jest niezbędny do prawidłowego wzrostu jest bor. Niedobór boru powoduje niedostateczny rozwój korzenia, który podczas wiosennych suszy nie jest wstanie pobierać odpowiedniej ilości wody z gruntu, co powoduje zmniejszenie części naziemnej. Obok boru równie ważnymi pierwiastkami są mangan, molibden i miedź. Prawidłowe dostarczenie tych pierwiastków umożliwia prawidłowy metabolizm węglowodanów co ma bezpośredni wpływ na odporność rośliny na działanie mrozu.
Zastosowanie preparatów DN- Mn , DN-Mo ma pozytywny wpływ na zdolność do magazynowania składników pokarmowych przez korzeń, co poprawia kondycję rośliny w momencie rozpoczęcia wegetacji. Stosowanie „RZEPAK” powoduje zagęszczenie się soków pokarmowych w korzeniu rośliny, przez co znacznie zwiększa się jej odporność na mrozy.
Rzepak jest bardzo wymagającą rośliną i wymaga gleb o odczynie między 6,2 a 7,0. Polskie gleby są ubogie w bor, cynk, mangan oraz miedź dlatego też należy wykonywać oprysk profilaktycznie zanim pojawią się objawy niedoborów któregoś ze składników.
Bor
Polskie gleby charakteryzują się bardzo niską zawartością boru, który odgrywa kluczową rolę w procesach przemiany węglowodanów, dlatego też należy dokonywać nawożenia dolistnego już jesienią. Niedobór boru objawia się pustymi przestrzeniami , korzenie są krótsze przez co wiosną roślina nie pobiera odpowiedniej ilości wody, stare liście zawijają się do góry i przebarwiają się fioletowo-czerwono. Najgroźniejszym skutkiem niedoboru boru jest: mała ilość łuszczyn z niską ilością ziaren w łuszczynie.
Magnez
Prawidłowe zaopatrzenie roślin w magnez bezpośrednio przekłada się na ilość plonów oraz zawartość oleju w rzepaku. Niedobór magnezu objawia się, w zależności od odmiany, żółknięciem, czerwonymi przebarwieniami liści przy czym wiązki przewodzące pozostają zielone.
Siarka
Siarka jest pierwiastkiem, którego powszechnie brakuje w polskich glebach. Jest niezwykle ważnym składnikiem między innymi enzymów, białek oraz kwasów tłuszczowych. Niedobór siarki objawia się poprzez blednięcie liści, które w następnych etapach żółkną lub czerwienieją. Liście przyjmują kształt łyżeczkowany, a łuszczyny się deformują.
Molibden
Molibden jest ważnym składnikiem biorącym udział w procesach enzymatycznych, który przekształca azotany w amoniak. Jeśli z powodu niedoboru molibdenu w roślinach pozostaje zbyt dużo azotanów, zmniejsza się jej zimotrwałość. Niedobór molibdenu powoduje znaczne straty plonu a jego objawy to: jaśniejsze przebarwienia nerwów oraz nieprawidłowy rozwój liścia.