Przejdź do litery
Zobacz aktualności
Zobacz produkty
Wyszukaj termin związany z rolnictwem
Pszenżyto - odmiany
Dodano: 2011-02-07
Pszenżyto - odmiany
Pełny
tekst opracowania znajduje się w pliku do pobrania:
Odmiany
pszenżyta.pdf
[115.12 kB] R. Cyfert
Pszenżyto
jest przede wszystkim zbożem paszowym, a obecnie uprawiane odmiany
są mało przydatne do wypieku chleba. Nie znaczy to jednak, że
prace hodowlane nad wytworzeniem odmian nadających się na cele
piekarskie zostały zaprzestane. Według różnych informacji, do
badań technologicznych trafia wiele ciekawych form, a na bardzo małą
skalę wypieka się pieczywo z mąki pszenżytniej.
Powierzchnia
uprawy obu form tego zboża wynosi ponad 900 tys. ha, z tego około
110 tys. ha przypada na formę jarą. W strukturze zasiewów pięciu
podstawowych zbóż z mieszankami obie formy stanowią 12%. Dla tak
znaczącego areału uprawy krajowy rejestr oferuje dwadzieścia
sześć odmian ozimych i sześć jarych. Ponadto dwie odmiany ozime
Eldorado i Mundo oraz jara Legalo znajdują się w rejestrze bez
badań wartości gospodarczej i nie są zalecane do uprawy. Do 1 maja
2004 r. figurowały jako odmiany eksportowe. Wśród odmian ozimych
cztery charakteryzują się półkarłowym typem wzrostu (Fidelio,
Magnat, Woltario, Zorro).
W
tabelach z wynikami zamieszczono tylko te odmiany pszenżyta, które
znajdują się w doborze Porejestrowego Doświadczalnictwa
Odmianowego na rok zbioru 2005. Są to odmiany rejestrowane w
ostatnich latach oraz o największym znaczeniu w uprawie i
nasiennictwie. Pominięto odmiany Alzo, Bogo i Presto. Plon odmian
podano na dwóch poziomach agrotechniki: przeciętnym, bez ochrony
chemicznej, oraz wysokim, cechującym się zwiększonym nawożeniem
azotowym oraz ochroną przed chorobami i wyleganiem.
Znaczne różnice odmianowe w plenności i innych ważnych cechach skłaniają do uwzględniania tych właściwości w wyborze odmiany do określonych warunków gospodarowania. Odmiany rejestrowane w ostatnich latach, zwłaszcza ozime, cechują się na ogół lepszą plennością niż odmiany zarejestrowane wcześniej. Zdarzają się jednak przypadki odmian mniej lub bardziej pogarszających wyniki plonowania w krótkim czasie po rejestracji. Z reguły odmiany te nie zyskują większego znaczenia w uprawie.
Spośród
innych cech największe znaczenie mają zwłaszcza mrozoodporność u
form ozimych, odporność na porastanie ziarna w kłosie, odporność
na wyleganie i choroby, a także termin dojrzewania, zawartość
białka i inne cechy ziarna.
Większość
odmian ma charakter uniwersalny i może być uprawiana w całym
kraju. Zimotrwałość odmian pszenżyta ozimego w głównej mierze
zależy od ich genetycznej odporności na niską temperaturę
(mrozoodporności) oraz odporności na pleśń śniegową
(sygnały o dużym porażeniu w zimie 2004/2005).
Przez
wiele lat pszenżyto uważano za gatunek mało podatny na choroby. W
miarę upływu czasu zwiększało się nasilenie chorób na
pszenżycie. Obecnie występowanie rdzy brunatnej notuje się w
80% doświadczeń, septoriozy liści 90%, a septoriozy plew w 60% dla
formy ozimej i 50% dla jarej. Jeszcze dwa lata temu gatunek ten
uważano za znacząco odporny na mączniaka, a porażenie wtedy
nie przekraczało 10% doświadczeń. W 2004 r. nastąpiło gwałtowane
załamanie odporności na mączniaka, głównie formy ozimej.
Zanotowano wtedy 75% doświadczeń porażonych przez mączniaka.
Szczególnie dużą wrażliwością wykazała się odmiana Lamberto
oraz w mniejszym odmiana Kitaro.
Znajdujące
się w rejestrze ozime odmiany krótkosłome dzięki wyraźnie
lepszej odporności na wyleganie (mniejsze nakłady na ochronę
przeciwko wyleganiu) są szczególnie przydatne do intensywnej
uprawy.
Duży
potencjał plonowania skłania rolników do uprawy tego zboża na
paszę, nawet kosztem innych zbóż. Należy podkreślić, że
zawartość białka najczęściej wynosi 11-12% u formy ozimej i
około 13% dla jarej, przy dość małym zróżnicowaniu odmianowym.
Mało poznana jest natomiast strawność oraz zawartość substancji
antyżywieniowych dla poszczególnych odmian.
Porastanie ziarna w kłosie może znacząco wpłynąć na jakość plonu. Wśród odmian pszenżyta występują duże różnice. Cecha ta nabiera znaczenia w lata kiedy warunki pogodowe utrudniają terminowy zbiór. Forma jara, jako najpóźniejsza ze wszystkich zbóż, jest szczególnie narażona na wystąpienie porastania.
mgr
inż. Rafał Cyfert
COBORU Słupia Wielka
Pełny
tekst opracowania zawiera 2 tabele:
Tabela
1. Ważniejsze
cechy rolniczo-użytkowe odmian pszenżyta ozimego
(wg
COBORU)
Tabela 2. Ważniejsze cechy rolniczo-użytkowe odmian pszenżyta jarego (wg COBORU)
Pełny
tekst opracowania znajduje się w pliku do pobrania:
Odmiany
pszenżyta.pdf [115.12 kB] R. Cyfert
CHARAKTERYSTYKA
I TECHNOLOGIA UPRAWY
ODMIAN PSZENŻYTA OZIMEGO
Autorzy
studium:
dr. Bogusława Jaśkiewicz (IUNG)
mgr inż. Rafał
Cyfert (COBORU)
Opracowaniu patronowali:
-
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa
-
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
-
Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych
-
Zakład Uprawy Roślin Zbożowych IUNG
Tekst obejmuje 31 stron maszynopisu i jest podzielony na na następujące podrozdziały:
1) Wstęp
2) Wymagania glebowe
3) Wymagania agrotechniczne
a/ przedplon
b/ uprawa roli
c/ nawożenie mineralne
d/ siew
e/ zwalczanie chwastów
f/ ochrona przed chorobami i szkodnikami
4) Zmiany w rejestrze i ogólna charakterystyka odmian - część szczegółowa
W
części szczegółowej scharakteryzowano 26 odmian pszenżyta
ozimego.
W opracowaniu zamieszczono 13 tabel.
Pełny
tekst opracowania znajduje się w pliku do pobrania:
Charakterystyka
i technologia uprawy odmian pszenżyta ozimego 2005.pdf [751.11
kB] pełny tekst