| Autor: redakcja1

Jak pobrać próbki gleb do badań?

Wielu rolników zastanawia się na tym w jaki sposób mogą sprawdzić zasobność gleby w mikroelementy, zawartość azotu mineralnego, a także stanu jej zakwaszenia. W tym artykule pokażemy jak łatwo można samemu pobrać próbki gleby do badania.

Jak pobrać próbki gleb do badań?
Poniżej przedstawiamy jak krok po kroku pobrać próbki glebowe do oznaczenia zawartości azotu mineralnego.
 
Natomiast do celów doradztwa nawozowego próbki gleby pobiera się z poziomów 0-30 i 30-60 cm, a termin ich pobierania przypada na przedwiośnie lub wczesną wiosnę z pól upraw ozimych, w szczególności zbóż i rzepaku przed zastosowaniem nawozów azotowych, czyli przed lub bezpośrednio po rozpoczęciu wegetacji, a z pól przeznaczonych pod uprawę roślin jarych najpóźniej na kilka dni przed siewem tych roślin. Z kolei aby ocenić skutki nawożenia próbki pobiera się po zbiorze roślin z trzech poziomów: 0-30, 31-60, 61-90 cm.
 
Próbki pobiera się za pomocą zestawu lasek o rosnącej długości i o malejącej średnicy: najpierw z warstwy 0-30 cm i następnie 31-60 cm, a przy ocenie skutków środowiskowych nawożenia azotem dodatkowo z 61-90 cm w tych samych otworach wykonanych w glebie.
 
Jednakże ilość próbek pierwotnych jest zależna od wielkości pola i od zmienności gleby, tj. kompleks glebowo-rolniczy, kategoria agronomiczna, przedplon oraz od historii nawozowej pola, czyli na dużych polach i o małej zmienności gleby jedna próbka w zasadzie nie powinna przekraczać powierzchni 4 ha, a na mniejszych polach o dużej zmienności gleby powierzchnia próbki nie powinna przekraczać 1 ha. Niemniej jednak nie pobiera się próbek z obrzeży pól w pasie do 4 m.
 
Minimalna ilość próbek pierwotnych, czyli miejsc pobrania składających się na jedną próbkę do badań wynosi 10 oddzielnie dla każdego poziomu, a przy zastosowaniu nawożenia organicznego - 15.
 
Próbki ogólne tworzy się przez połączenie prób pierwotnych z każdej warstwy oddzielnie, dokładnie miesza, usuwa resztki roślin, drobne kamienie i inne zanieczyszczenia oraz po dokładnym wymieszaniu zmniejsza do około 250 g. Potem umieszcza się je w szczelnym pojemniku lub woreczku z tworzywa sztucznego, ale nie wolno do tego stosować kartoniku i opisuje stosowanym w gospodarstwie numerem lub nazwą pola, podając poziom pobrania.
 
Opisane próbki jak najszybciej po pobraniu dostarcza się do laboratorium, chociaż można je krótko, a więc do 2-3 dni przechowywać w temperaturze nie wyższej niż +20 do +50°C. Dłuższe przechowywanie jest możliwe tylko po zamrożeniu gleby w temperaturze co najmniej -18°C.


Tagi:
źródło: