Do najczęściej spotykanych gatunków mszyc występujących na zbożach należą: mszyca zbożowa, czeremchowo-zbożowa, różano-trawowa.
Mszyca zbożowa żeruje przeważnie na kłosach, ale również na liściu flagowym. Z kolei mszyca czeremchowo-zbożowa zasiedla przede wszystkim dolne liście u podstawy źdźbeł, później liście wyżej położone i kłosy. Natomiast mszyca różano-trawowa żeruje głównie na najstarszych liściach. Występuje zazwyczaj niezbyt licznie i wtedy ma mniejsze znaczenie.
Niemniej jednak, warunki sprzyjające rozwojowi mszyc stanowi sucha pogoda oraz umiarkowana temperatura, gdyż w wysokiej temperaturze giną. Poza tym korzystnie na ich bytowanie wpływa używanie wysokich dawek nawozów azotowych.
Jeżeli zatem na 100 losowo wybranych źdźbłach występuje średnio 5 mszyc na 1 źdźble lub 1 kłosie to należy dokonać zabiegu zwalczającego za pomocą insektycydów, przy czym w odniesieniu do mszycy zbożowej opryski wykonuje się po stwierdzeniu pierwszych mszyc na źdźbłach w okresie od fazy pełni kłoszenia do początku fazy dojrzałości mlecznej.
Liczebność szkodnika na plantacjach ograniczają biedronki, pasożytnicze muchówki z rodziny bzygowatych oraz złotooki, a także chłodna, obfitująca w częste opady deszczu pogoda.
Jednakże zalecane jest przeprowadzenie oprysków dopiero wtedy gdy metody biologiczne, agrotechniczne i hodowlane zawiodą.
Pierwsze plantacje zaatakowane przez tego szkodnika w tym roku znajdują się w województwie zachodniopomorskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim, podlaskim, łódzkim, kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, lubuskim, dolnośląskim, opolskim, śląskim, a także w małopolskim.