Instytut GfK wyliczył siłę nabywczą dla wybranych 17 grup produktów w różnych krajach europejskich. Łączny potencjał wydatków na zakup tych grup produktów to siła nabywcza dla handlu detalicznego. Jest ona częścią ogólnej siły nabywczej, realizowaną w sklepach handlu detalicznego.
Część siły nabywczej realizowanej w handlu detalicznym znacznie różni się w poszczególnych krajach. Największy udział ma w Chorwacji (47 proc.), chociaż poziom ich siły nabywczej ogółem jest stosunkowo niski. Z kolei Włosi mają wyższy poziom ogólnej siły nabywczej, natomiast udział siły nabywczej dla handlu detalicznego jest niższy i wynosi 28 procent. Włosi mają zatem prawie 2,5 razy więcej siły nabywczej ogółem niż Chorwaci, ale tylko około półtora raza więcej siły nabywczej w handlu detalicznym.
Żywność ma największy udział w wydatkach w handlu detalicznym w sklepach stacjonarnych. Na przykład wspomniani Chorwaci wydają prawie połowę swojej siły nabywczej dla handlu detalicznego na żywność. Z kolei w przypadku Belgów udział ten wynosi 44,9 proc., Włochów 44,6 proc., a Polaków 43,1 proc. Jest to nie tylko kwestia zróżnicowania poziomu dochodów czy „kosztów życia” w poszczególnych krajach, ale również szeroko rozumianego stylu życia, w którym znacząca część wydatków przeznaczana jest na usługi, podróże czy rekreację.
Istotne różnice w sile nabywczej ogółem w badanych krajach znajdują również odzwierciedlenie w potencjale wydatkowania na osobę w zakresie poszczególnych linii produktowych. Podczas gdy Polacy mają do dyspozycji tylko 1 046 EUR na zakup żywności na osobę, Chorwaci 1 605 EUR, Włosi 2 104 EUR, to Belgowie już aż 3 247 EUR. W związku z tym, potencjał do wydatkowania na żywność w Belgii jest ponad trzy razy wyższy niż w Polsce.
Interesujących wyników dostarcza porównywanie siły nabywczej dla poszczególnych linii produktów nie tylko pomiędzy poszczególnymi krajami, lecz także w obrębie tych krajów. Ujawnia wiele różnic w regionalnej dystrybucji potencjału zakupowego.