Rolnictwo europejskie w perspektywie 2021-31

Powierzchnia uprawy zbóż nieznacznie spadnie i osiągnie w 2031 roku poziom około 51,2 miliona ha. Przewiduje się, że plony pszenicy i jęczmienia będą niższe, podczas gdy plony kukurydzy wzrosną, głównie na skutek poprawy plonowania tej uprawy w krajach Europy Wschodniej. Całkowita produkcja zbóż w perspektywie 2021-31 spadnie o 2,5% do poziomu 276 milionów ton. Spadnie również popyt i całkowite zużycie zbóż do 254,8 milion ton, głównie z powodu zmniejszenia się produkcji zwierzęcej i zapotrzebowania na paszę. Konkurencyjność UE w zakresie zbóż zostanie poważnie osłabiona ze strony krajów basenu Morza Czarnego, co spowoduje spadek udziału UE na rynkach poza unijnych. Głównym czynnikiem destabilizacji i niepewności przy podejmowaniu decyzji produkcyjnych przez rolników w roku 2022 będą szalejące ceny nawozów i energii.

Obszar uprawy roślin oleistych nie zmieni się i pozostanie na poziomie ok. 10,7 miliona ha.  Plony takich roślin jak słonecznik czy soja wzrosną, podczas gdy plony rzepaku będą poddane silnej presji ze strony zmiennych warunków klimatycznych i chorobotwórczych. Unia Europejska pozostanie importerem netto nasion roślin oleistych, ale pod koniec okresu prognozy import się zmniejszy ze względu na spadek popytu na materiał paszowy oraz ten wykorzystywany w produkcji biodiesla. Całkowita produkcja w tej grupie wyniesie 31,2 miliona ton w roku 2031.

Przewiduje się silny wzrost produkcji spowodowany większym areałem oraz wyższymi plonami. To będzie miało wpływ na zmniejszenie importu roślin białkowych pomimo rosnącego popytu konsumenckiego oraz przemysłu paszowego.

Powierzchnia uprawy buraków ustabilizuje się a produkcja nieco wzrośnie osiągając poziom 16,3 miliona ton w 2031 roku. Przewiduje się spadek w konsumpcji cukru spowodowany wzrostem zainteresowania zdrową dietą i zmianą zwyczajów żywieniowych. Ten spadek będzie zrekompensowany eksportem produktów przetworzonych, w zakresie których UE utrzyma swoją konkurencyjność na rynkach poza unijnych.

Przewiduje się, że dynamika wzrostu produkcji mleka w UE spadnie z powodów wdrażania zasad rolnictwa zrównoważonego. Poziom produkcji w roku 2031 osiągnie 162 miliony ton. Branża poczyni postępy w zakresie zrównoważonych praktyk produkcyjnych oraz zwiększania wartości dodanej do produktów mleczarskich. Alternatywne modele produkcji zyskają na znaczeniu, co spowoduje spadek dynamiki wzrostu wydajności mlecznej. Liczba krów zmniejszy się o około 1,5 miliona sztuk. Produkcja mleka ekologicznego wzrośnie do 8% w 2031 r. (z poziomu 3,5% w 2019). Unia pozostanie największym graczem na rynku światowym z 30% udziałem i przed Nową Zelandią i USA. Dynamiczny wzrost popytu na produkty mleczarskie zanotują kraje azjatyckie, co stworzy bardzo dobre warunki rozwoju dla mleczarstwa UE. Prognozy wskazują, że cena mleka surowego w skupie osiągnie poziom 0,39 Euro/l w 2031 roku.

Konsumpcja mięsa na Świecie będzie rosła o 1,4% rocznie, głownie ze względu na wzrost populacji, konsumpcji oraz dochodów w krajach rozwijających się. W samej UE prognozuje się jednak niewielki spadek konsumpcji do poziomu 67 kg/osobę w 2031 r. Spowodowane to będzie zmianą podejścia konsumentów do diety, środowiska oraz dobrostanu zwierząt. Branża będzie musiał rozwijać się w kierunku modeli zrównoważonych. Konsumpcja wołowiny w UE spadnie o 0,9 kg/osobę. Eksport wołowiny początkowo wzrośnie ale w dłuższej perspektywie może spaść ze względu na ograniczenia w możliwościach transportu żywych zwierząt na duże odległości.

Odbudowa pogłowia trzody chlewnej w Chinach będzie miało olbrzymi wpływ na ograniczenie możliwości eksportu wieprzowiny poza UE. Dodatkowo preferencje konsumentów spowodują spadek spożycia wewnątrz samej UE. Te czynniki sprawią, że produkcja wieprzowiny będzie spadać w tempie 0,8% rocznie, ale UE utrzyma rolę lidera światowego w eksporcie tego mięsa.

Dynamika wzrostu spożycia i produkcji drobiu spadnie. Konsumenci nadal będą postrzegać to mięso jako zdrowsze. Eksport będzie możliwy dla niektórych elementów i uwarunkowany konkurencyjną ceną.