Tereny centralnej, wschodniej i północnej Polski to obszary z przewagą upraw żyta, mieszanek zbożowych i kukurydzy. Sady i plantacje owoców jagodowych koncentrują się na Mazowszu, tj. rejon grójecki, w województwie lubelskim, na Sandomierszczyźnie, a także w Wielkopolsce i województwie łódzkim. Uprawy roślin o większych wymaganiach glebowych i klimatycznych częściej występują w południowo-wschodniej i zachodniej części kraju oraz w regionie Żuław i Warmii. Przeważa tam uprawa zbóż intensywnych, przede wszystkim pszenicy oraz buraków cukrowych i rzepaku.
Chów bydła mlecznego koncentruje się głownie w województwie podlaskim, mazowieckim, warmińsko-mazurskim i wielkopolskim, a trzody chlewnej w województwie wielkopolskim, kujawsko-pomorskim, mazowieckim i łódzkim. Owce w większym wymiarze chowane są jedynie w rejonach górskich, a więc województwo małopolskie i podkarpackie.
Potwierdzeniem procesu koncentracji chowu bydła jest rozwój gospodarstw o dużej skali chowu przy jednoczesnym spadku pogłowia w gospodarstwach utrzymujących po kilka sztuk bydła. Wyniki badania pogłowia bydła przeprowadzonego w grudniu 2019 r. wykazały, że w gospodarstwach o skali chowu powyżej 20 sztuk bydła znajdowało się 83,1% krajowego pogłowia względem 77,1% w grudniu 2018 r., w tym w gospodarstwach posiadających powyżej 100 sztuk znajdowało się 27,8% pogłowia wobec 19,7% w grudniu 2018 r.
Jednym z czynników ograniczających proces koncentracji chowu bydła jest brak możliwości powiększenia obszaru gospodarstwa i zabezpieczenia stada w pasze objętościowe. Podobnie jak w przypadku trzody, w Polsce postępuje proces regionalizacji pogłowia bydła. W grudniu 2019 r. 51,5% pogłowia utrzymywane było w trzech sąsiadujących ze sobą województwach: mazowieckim – 18,6%, wielkopolskim – 16,3% podlaskim – 16,6%. Udział w każdym z pozostałych województw nie przekraczał 8%.
Wyniki badań pogłowia świń świadczą też o postępującym procesie koncentracji i regionalizacji w chowie trzody chlewnej. W grudniu 2019 r. blisko połowa pogłowia świń - 50,2% znajdowała się w gospodarstwach utrzymujących 1000 świń i więcej. W tej grupie gospodarstw, zaobserwowano wzrost pogłowia świń o 11,4% w odniesieniu do porównywalnego okresu poprzedniego roku. W gospodarstwach o małej skali chowu, a więc do 100 sztuk w gospodarstwie, utrzymywane było 16% krajowego pogłowia świń. Ze względu na wprowadzone wymogi odnośnie bioasekuracji związane z zabezpieczeniem stada przed ASF i niską rentownością chowu tego gatunku, pogłowie trzody chlewnej w tych gospodarstwach zmalało o 20% w porównaniu do grudnia 2018 roku. W gospodarstwach o skali chowu 100–1000 sztuk, w których utrzymywanych jest 33,8% pogłowia świń ogółem, liczebność stad wzrost o 1,6%