Podsumowanie tygodnia na rynku terminowym oleistych (05-09.01.2015)

Notowania rzepaku

Lutowy kontrakt kontynuuje wzrost do poziomu najwyższego od połowy czerwca minionego roku. Utrzymuje się ograniczona sprzedaż przez producentów, co wpływa wzmacniająco na rynek terminowy. Poza tym wczesne prognozy letnich zbiorów w 2015 r. wspierają wartość rzepaku, gdyż przewidują 15% zniżkę produkcji w Unii, co przyczyni się do pogorszenia bilansu rzepaku oraz obniżenia się zapasów w stosunku do obfitego obecnego sezonu.
 
Na rynku rzeczywistym surowce oleiste oraz większość olejów z wyjątkiem kokosowego podrożały. Wartość olejów była wspierana rosnącą ceną oleju palmowego w wyniku monsunów w Malezji, które mogą wpłynąć na obniżenie produkcji tego kluczowego surowca na świecie.
 
Śruty kontynuowały ruch cen w różnych kierunkach, gdyż rzepakowa zwiększyła swoją wartość, a sojowa staniała podążając za wzrostem podaży. Do wsparcia cen rzepaku przyczyniło się także osłabienie wartości europejskiej waluty.

Notowania Canoli

W Winnipeg kanadyjska Canola w obrębie tygodnia w kontrakcie styczniowym tym razem podrożała o 3% do 465,7 CAD/t w stosunku do 451,6 CAD/t przed dwoma tygodniami, a to oznacza zwyżkę o 3,1%. Do wzrostów przyczyniły się zwiększone zakupy kontraktów związane z drożejącymi olejami oraz osłabieniem wartości kanadyjskiego dolara.

Notowania soi

W Chicago, soja w kontrakcie terminowym na styczeń 2015 roku była droższa o 2,5%, do 384 USD/t, podobnie jak kontrakty na dalsze terminy. Przez ostatnie 2 tygodnie kontrakty na soję minimalnie staniały, w tym styczniowy o 0,2%.
 
Kontrakty na śrutę sojową obniżyły swoja wartość za sprawą taniejącej śruty na rynku rzeczywistym. Do ostatnich wzrostów przyczynił się silny popyt eksportowy generowany przede wszystkim przez Chiny. Przy czym studzone są nastroje na rynku soi przez malejącą cenę śruty sojowej.
 
Utrzymują się korzystne perspektywy zbiorów w Ameryce Południowej, co potwierdza ostatnia prognoza firmy FCStone (z 6 stycznia br.) związana ze zbiorami soi w Brazylii, mówiąca o 93,5 mln ton w odniesieniu do wcześniej szacowanych 93,1 mln ton. Amerykańska wysyłka soi i jej pochodnych nabiera rozpędu, a więc wzrost podaży może w perspektywie „dusić” jej wartość. Czynnikiem ograniczającym eksport z USA może być obserwowane umacnianie amerykańskiej waluty.