Ustawa wprowadza nowe rozwiązania w relacjach pomiędzy hodowcami oraz organizacjami hodowców, a posiadaczami gruntów rolnych oraz organizacjami posiadaczy gruntów rolnych, w zakresie pobierania opłat z tytułu wykorzystania we własnym gospodarstwie do siewu materiału ze zbioru odmiany chronionej krajowym wyłącznym prawem hodowcy do odmiany (opłat od rozmnożeń własnych).
Ustawa wprowadza wyraźną podstawę do podjęcia przez hodowcę decyzji o udostępnieniu wybranej przez siebie odmiany chronionej bez pobierania opłat od rozmnożeń własnych w wyznaczonym przez siebie okresie, np. ze względów marketingowych, oraz pobierania takiej opłaty jednorazowo, przy zakupie materiału siewnego, pod warunkiem opublikowania odpowiedniej informacji na stronie internetowej hodowcy lub organizacji hodowców, co było postulowane przez Izby Rolnicze. Do katalogu gatunków roślin uprawnych, przy których rolnicy mogliby stosować odstępstwo rolne dopisano soję.
Ustawa zwalnia z obowiązku przekazywania pisemnej informacji dotyczącej wykorzystania materiału ze zbioru jako materiału siewnego oraz wyłącza z kontroli zgodności przekazanej informacji ze stanem faktycznym także posiadaczy gruntów rolnych, których ogólna powierzchnia przekracza 10 ha – w przypadku uprawy ziemniaka, oraz posiadaczy gruntów rolnych, których ogólna powierzchnia przekracza 25 ha – w przypadku pozostałych upraw roślin wymienionych w art. 23 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin, jak również organizacje reprezentujące posiadaczy gruntów rolnych. Wykaz roślin, których dotyczy odstępstwo:
-
bobik,
-
groch siewny,
-
jęczmień,
-
kukurydza,
-
len zwyczajny (oleisty),
-
lucerna siewna,
-
łubin wąskolistny,
-
łubin żółty,
-
owies,
-
pszenica twarda,
-
pszenica zwyczajna,
-
pszenżyto,
-
rzepak,
-
rzepik,
-
wyka siewna,
-
żyto,
-
ziemniak,
-
soja.
źródło: Gospodarz.pl/WIR/Paweł Dopierała foto:
Gospodarz.pl