Główne cele reformy wspólnego rynku rybnego:
-
uproszczenie procedur prawnych i obowiązków w zakresie sprawozdawczości;
-
wzmocnienie roli uznanych organizacji producentów ryb;
-
zmiana systemu wsparcia rynkowego;
-
zapewnienie lepszej informacji dla konsumenta, tak aby mógł podejmować świadome decyzje zakupu.
Zmiany wprowadzone znowelizowaną ustawą dotyczą przede wszystkim następujących obszarów:
Identyfikowalność produktów rybnych w łańcuchu „od łowiska do półmiska”
Produkty rybołówstwa i akwakultury muszą być identyfikowalne na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji – od złowienia lub zebrania do etapu sprzedaży detalicznej. Identyfikacja dotyczy zwłaszcza źródła pochodzenia, daty połowu, narządzi połowowych, sposobów obróbki i dostawców. Część tych informacji ma znaczenie dla konsumenta, część natomiast będzie zapewniała odpowiedni poziom kontroli np. w zwalczaniu nielegalnych połowów. W ustawie uregulowano kompleksowo kompetencje właściwych organów upoważnionych do kontroli produktów. Działania kontrolne pozostają nadal w gestii okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego i Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, ale zgodnie z nową ustawą kontrolę i nadzór nad jakością produktów rybnych sprawuje również Inspekcja Handlowa, szczególnie w zakresie oznaczania i etykietowania.
Organizacja producentów
Zgodnie z nowymi przepisami wspólnotowymi ustawowo dostosowano terminologię. Zastąpiono m.in. pojęcie: „program operacyjny” pojęciem: „plan produkcji i obrotu”. Określono również procedurę dotyczącą obowiązku składania i zmiany planów produkcji i obrotu. Organizacje producentów zobowiązano do przedkładania ministrowi ds. rybołówstwa sprawozdania rocznego, opisującego realizację planu produkcji i obrotu. Uchylono przepisy dotyczące planu poprawy jakości, gdyż aktualne przepisy wspólnotowe nie uwzględniają takiego planu.
Czytaj dalej na następnej stronie...