Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja1

Rozporządzenie UE ws. pochodzenia składnika podstawowego

Komisja Europejska przekazała polskojęzyczną wersję projektu rozporządzenia wykonawczego ustanawiającego zasady odnośnie stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, w stosunku do zasad oznaczania kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika środka spożywczego, gdy są one inne niż podane dla tego środka spożywczego.

Rozporządzenie UE ws. pochodzenia składnika podstawowego
Z treści projektu rozporządzenia wynika, że rozporządzenie miałoby być stosowane od dnia 1 kwietnia 2019 roku, a środki spożywcze wprowadzone na rynek lub opatrzone etykietą przed datą rozpoczęcia obowiązywania rozporządzenia będą mogły pozostawać w obrocie handlowym do wyczerpania ich zapasów.
 
Według art. 1 mówiącym o zakresie stosowania ww. rozporządzenia: „Wszelkie oznaczenia podane w odniesieniu do żywności, takie jak komunikaty, terminy, prezentacje graficzne lub symbole uznawane są za informacje na temat kraju lub miejsca pochodzenia tej żywności, kiedy mogą one mieć taki wpływ na właściwie poinformowanego i dostatecznie rozsądnego konsumenta” (…).
 
Natomiast zgodnie z art. 2. projektu tego rozporządzenia, należy podać kraj lub miejsce pochodzenia podstawowego składnika, które nie jest takie samo jak kraj lub miejsce pochodzenia żywności:
 
a) Chyba, że szczególne przepisy unijne mają zastosowanie do oznaczania kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika w odniesieniu do jednego z następujących obszarów geograficznych:
  • „UE” lub „spoza UE”;
  • Region lub jakikolwiek inny obszar geograficzny, albo na obszarze kilku państw członkowskich albo państw trzecich, o ile został on zdefiniowany jako taki na mocy międzynarodowego prawa publicznego lub jest dobrze rozumiany przez właściwie poinformowanych i dostatecznie rozsądnych konsumentów;
  • Państwo/państwa członkowskie lub kraj trzeci/kraje trzecie;
  • Region lub jakikolwiek inny obszar geograficzny w państwie członkowskim lub w państwie trzecim, o ile jest on dobrze rozumiany przez właściwie poinformowanych i dostatecznie rozsądnych konsumentów;
b) Z pomocą następującego sformułowania:
  • „(nazwa podstawowego składnika) nie pochodzi/pochodzą z (kraj lub miejsce pochodzenia żywności)” lub innego podobnego sformułowania, które będzie mieć takie samo znaczenie dla konsumenta.
 
Jak zauważa FAMMU/FAPA, artykuł 3 mówi o prezentacji takiej informacji, w tym o wielkości czcionki na etykiecie.
Tagi:
Unia Europejska + Polska + etykiety + normy prawne +
Monitoruj tagi
źródło: