Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
Bezpośrednim powodem podjęcia prac legislacyjnych nad nowelizacją było zagrożenie rozprzestrzeniania się afrykańskiego pomoru świń (międzynarodowy skrót choroby to ASF, wywołujący ją wirus - ASFV) z dzików wolno żyjących na świnie utrzymywane w gospodarstwach na obszarze województwa podlaskiego, gdzie zanotowano przypadki wskazanej wyżej choroby u dzików.
Dotychczas ta wysoce zakaźna wirusowa choroba (nie przenosi się na ludzi) została stwierdzona na terytorium czterech państw członkowskich UE - Litwie, Łotwie, Estonii i Polsce. W każdym z tych państw ASF wystąpił u wolno żyjących dzików i w populacji świń utrzymywanych w gospodarstwach rolnych. Na terenach nim dotkniętych zostały wyznaczone obszary, na których wprowadzone zostały środki zwalczania tej choroby.
W założeniu przyjęto, że podniesienie poziomu biobezpieczeństwa w Polsce w gospodarstwach utrzymujących zwierzęta będzie możliwe przez realizację w nich programu bioasekuracji.
Głównym celem ustawy jest ograniczenie liczby gospodarstw spełniających niskie standardy w zakresie bioasekuracji, co przyczyni się do zapobieżenia szerzeniu się chorób zakaźnych zwierząt, podlegających obowiązkowi zwalczania.
Zgodnie z nowelizacją Główny Lekarz Weterynarii opracuje programy bioasekuracji - mające na celu zapobieganie szerzeniu się tych chorób, biorąc pod uwagę sytuację epizootyczną w odniesieniu do danej choroby zakaźnej zwierząt.
Realizacja programu bioasekuracji - z wyłączeniem kosztów nadzoru sprawowanego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej - będzie finansowana przez posiadaczy zwierząt.
Minister właściwy do spraw rolnictwa będzie mógł wprowadzić, w drodze rozporządzenia, program bioasekuracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (lub jego części).
Zdaniem projektodawców wprowadzane rozwiązania legislacyjne spowodują, że powiatowy lekarz weterynarii w sytuacji zagrożenia wystąpienia lub wystąpienia danej choroby zakaźnej zwierząt będzie posiadał aktualne informacje na temat miejsc lub gospodarstw, w których przebywają określone zwierzęta, co usprawni sprawowanie nad nimi nadzoru oraz ułatwi zwalczanie danej choroby i zapobieganie jej rozprzestrzenianiu się.