W Danii nieuprawnione wtargnięcie do budynków inwentarskich podlega prawu karnemu. Jest to wtargnięcie, które jest traktowane jako przestępstwo kryminalne. Zgodnie z duńskim Kodeksem Karnym, sekcja 264, jest to przestępstwo:
1) nieuzasadnione uzyskanie dostępu do obcego domu czy innego miejsca, do którego nie ma swobodnego dostępu;
2) niedostosowanie się do polecenia opuszczenia terenu należącego do kogoś innego.
Jaka sankcja może zostać nałożona przez organ administracyjny? Grzywna lub pozbawienie wolności do 6 miesięcy. Jednak, jeśli wystąpiły okoliczności szczególnie obciążające, kara może wynosić nawet 6 lat więzienia. Przykładowo, jeśli nielegalne wtargnięcie spowodowało znaczące szkody lub stworzyło szczególne ryzyko ich powstania.
Podobnie w Finlandii - to przestępstwo podlegające prawu karnemu. Jest to rodzaj nielegalnego wtargnięcia osoby tam, gdzie nie powinna ona wchodzić. Jest ono zagrożone karą pozbawienia wolności (do 6 miesięcy) lub grzywny. Jak do tej pory wydano tylko jeden wyrok skazujący winnego na niewielką grzywnę.
We Francji niedozwolone prawem wtargnięcie na tereny należące do gospodarstw podlegają prawu karnemu i prawu cywilnemu. Efekty takich wtargnięć (np. nagrania wideo zamieszczone na stronach internetowych) mogą być karane na mocy przepisów prawa karnego i cywilnego. Prawo administracyjne ma tu niewielkie zastosowanie.
W zakresie prawa cywilnego, na mocy zapisu o „zakłóceniu wyraźnie niezgodnym z prawem” - artykuł 873 Kodeksu Postępowania Cywilnego, można uruchomić nadzwyczajną procedurę w celu doprowadzenia -pod groźbą kary, jeśli to konieczne - do usunięcia nagrania z sieci, opublikowania decyzji sądowej nakazującej usunięcie.
Nagranie jest nielegalne, ponieważ zostało zdobyte w wyniku działania niezgodnego z prawem, w sposób nielegalny. A więc nie może być ono upubliczniane.
Nieuzasadnione pomawianie jest karane na podstawie art. 1382 i 1383 Kodeksu Cywilnego: karą jest przyznanie ofierze odszkodowania, którego wysokość zależy od poniesionej szkody (w tym przypadku ochrona prywatności - artykuł 9 Kodeksu Cywilnego - utrata reputacji, i/lub zaszkodzenie renomie produktów lub samej produkcji prowadzonej przez dane przedsiębiorstwo).
W kontekście prawa karnego mówimy przede wszystkim o bojkocie, kradzieży i niewłaściwym wykorzystaniu obrazu, naruszeniu prywatności czy wtargnięciu do domu osoby trzeciej, naruszeniu miru domowego czy zbiorowym uszkodzeniu [mienia].
Bojkot może być karany na podstawie ustawy 1881 dotyczącej wolności prasy, która zabrania wszelkich działań publicznych zachęcających do dyskryminacji, a także w oparciu o przepisy Kodeksu Karnego (art.225-2) z tytułu utrudniania normalnego prowadzenia działalności gospodarczej.
Czytaj dalej na następnej stronie...