Ubój z konieczności - sytuacja prawna i wymogi

Gospodarze zgłaszali Ministerstwu Rolnictwa i Rozwoju Wsi problemy związane z ubojem z konieczności zwierząt gospodarskich, kopytnych. Pytania dotyczyły między innymi warunków w jakich ma się odbywać taki ubój oraz rzeźni, które przyjmowałyby tusze zwierzęce takiego pochodzenia.

Ubój z konieczności - sytuacja prawna i wymogi
”… W świetle obowiązujących przepisów dopuszczalne postępowanie ze zwierzętami kopytnymi poddanymi ubojowi z konieczności musi być zgodne z:
 
- załącznikiem III, sekcji I Mięso zwierząt gospodarskich kopytnych, rozdziału VI Ubój z konieczności poza rzeźnią Rozporządzenia (WE) nr  853/2004 Parlamentu  Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r., ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55; Dz. U. UE polskie wydanie specjalne rozdz. 03 tom 45 str. 14 ze zmianami:) cyt:

… „ 1. Zwierzę zdrowe pod wszystkimi innymi względami miało wypadek, który  uniemożliwił jego transport do rzeźni z przyczyn podyktowanych jego dobrostanem.

2. Zwierzę musi zostać poddane badaniu przedubojowemu przez lekarza weterynarii.

3. Zwierzę poddane ubojowi i odkrwawieniu musi zostać przewiezione do rzeźni w higienicznych warunkach i bez zbędnej zwłoki. Usunięcia żołądka i jelit, bez dalszej obróbki poubojowej, można dokonać na miejscu, pod nadzorem lekarza weterynarii. Wszelkie usunięte narządy wewnętrzne muszą towarzyszyć zwierzęciu do rzeźni, oraz muszą być oznakowane jako przynależące do tego zwierzęcia.

4. Jeżeli od chwili dokonania uboju do przybycia do rzeźni upływa więcej niż dwie godziny, zwierzę musi zostać schłodzone. Jeżeli klimat na to zezwala, nie ma konieczności poddawania zwierzęcia chłodzeniu aktywnemu.

5. Zwierzęciu musi towarzyszyć do rzeźni oświadczenie przedsiębiorcy sektora spożywczego, który utrzymywał zwierzę, stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji.

6. Zwierzęciu musi towarzyszyć do rzeźni poświadczenie lekarza weterynarii, stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, jego datę i czas oraz przyczynę uboju z konieczności, a także charakter leczenia, jakie zastosował lekarz weterynarii wobec danego zwierzęcia.

7. Zwierzę poddane ubojowi musi nadawać się do spożycia przez ludzi w następstwie przeprowadzenia badania poubojowego w rzeźni, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 854/2004, w tym także po dokonaniu dodatkowych badań, jakie są wymagane w przypadku uboju z konieczności.

8. Przedsiębiorstwa sektora spożywczego zobowiązane są przestrzegać wskazówek dotyczących wykorzystania mięsa, jakich może udzielić im urzędowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu  badania poubojowego.”…

oraz:

- załącznikiem III, sekcji I Mięso zwierząt gospodarskich kopytnych, rozdziału IV Higiena uboju (przywołanego powyżej) Rozporządzenia (WE) nr  853/2004;

„…Pkt.2 lit.a Mięso zwierząt innych niż te określone w pkt b) i c) nie może być wykorzystywane w celu spożycia przez ludzi, jeżeli zwierzęta te nie zostały poddane ubojowi w rzeźni.

lit. b  Do rzeźni można wprowadzać wyłącznie żywe zwierzęta przeznaczone do uboju, z wykluczeniem:

i)  zwierząt poddanych ubojowi z konieczności
poza rzeźnią, zgodnie z rozdziałem VI;

Postępowanie po uboju z konieczności w gospodarstwie, niezgodne z art. 17 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego, jest niedopuszczalne i stanowi naruszenie:

- art. 25 pkt. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. nr 17 poz. 127 ze zm.)
… „Art. 25.
Kto:
pkt 3) poddaje ubojowi zwierzęta poza rzeźnią, wbrew przepisom art. 17,
- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”

 


Tagi:
źródło: