| Autor: redakcja1

Prace polowe w lutym

Poprawnie ułożony płodozmian powinien uwzględniać obecność grubonasiennych roślin strączkowych. Ich udział w strukturze zasiewów gwarantuje poprawę struktury gleby i jej właściwości fitosanitarne. Nie bez znaczenia jest też ochrona środowiska, tj. zmniejszenie nawożenia mineralnego i wzbogacenie gleby w azot symbiotyczny.

Prace polowe w lutym

Prace polowe w lutym

Możliwości wyboru gatunków do uprawy roślin strączkowych są duże i w zależności od rodzaju gleb występujących w gospodarstwie na najmniej żyzne najlepiej wysiewa łubiny żółte, na nieco lepsze - łubiny wąskolistne, na średnie i dobre - łubiny białe i mieszanki strączkowo-zbożowe, a na gleby dobre i bardzo dobre - grochy. Na miesiąc przed planowanym siewem nasiona powinny być sprawdzone pod względem siły kiełkowania. W tym celu odlicza się 100 nasion, układa na talerzu wymoszczonym watą lub ligniną i zwilżanym systematycznie wodą. Liczba nasion, które wydadzą zdrowe kiełki, oznacza siłę kiełkowania w procentach. W przypadku złych wyników należy zaplanować zakup kwalifikowanego materiału siewnego lub wymienić na dobry u sąsiada - jeśli takowy posiada. Nasiona powinny być doczyszczone i zaprawione na sucho lub mokro.

Rzepak jest rośliną, którą należy zajmować się po zimie jako pierwszą, co wynika z konieczności najwcześniejszego zasilenia azotem tej właśnie rośliny. Aby jednak nawożenie to było w pełni odpowiednie, należy dokonać oceny strat roślin po zimie. W tym celu trzeba wybrać losowo w kilku miejscach kwadraty o boku 1 m. Jeśli w ocenie wyjdzie, że średnia ilość roślin żywych i zdrowych wynosi:
  • 50 na 1 m kw. - bardzo dobre przezimowanie,

  • 40 na 1 m kw. - dobre przezimowanie,

  • 25-35 na 1 m kw. roślin żywych i są one uszkodzone - można nie zaorywać plantacji jeśli rośliny są dobrze rozrośnięte i równomiernie rozmieszczone na polu, choć wtedy będzie jednak niższy plon,

  • do 20 roślin żywych na 1m kw. a na polu są łysiny po wymarzniętym rzepaku - plantacja nadaje się do zaorania.

Na plantacjach rzepaku, które przezimowały, trzeba jak najszybciej wykonać nawożenie azotem w ilości minimum 60 kg N na każdą tonę oczekiwanego plonu. Wiosenne nawożenie azotem rzepaku należy stosować w dwóch dawkach. Pierwsza w momencie ruszania wegetacji - 2/3 pełnej dawki w postaci saletry amonowej lub innej saletry np. wapniowej, gdyż mocznik nie nadaje się do pierwszego nawożenia. Druga dawka azotu powinna być stosowana w 10-14 dni po pierwszej, a więc przed początkiem pakowania - 1/3 pełnego nawożenia w formie saletry lub mocznika.

Czytaj dalej na następnej stronie...



Tagi:
źródło: