Mikroorganizmy w praktyce rolniczej

Preparaty tego typu w znaczący sposób poprawiają także jakość użytkowanych gleb. Należy jednak pamiętać, że funkcje te spełniają jedynie produkty standaryzowane, zawierające odpowiednio wyselekcjonowane szczepy w odpowiedniej ilości, które mają szansę zasiedlić środowisko glebowe, co potwierdzają nadane im certyfikaty. Dowodzą tego badania naukowe. Jednakże najważniejsza jest opinia samych rolników – użytkowników tej technologii.

Co o biopreparatach sądzą polscy rolnicy?

Biopreparaty w ostatnich latach zaczęto na masową skalę stosować w celu inicjacji i przyśpieszenia rozkładu resztek pożniwnych – przygotowania gruntu pod uprawę rośliny następczej. Ich użycie zapewnia zdecydowanie lepsze i wyrównane wschody, łatwiejszą i szybszą uprawę roli, a także wzrost zawartości materii organicznej w glebie. Ponadto mikroorganizmy uruchamiają niedostępne dla roślin formy fosforu. Zasoby tego pierwiastka w polskich glebach są niewielkie, a ich całkowita zawartość w warstwie ornej to 0,01–0,2%. Fosfor dostarczany jest przede wszystkim z nawozami zawierającymi ten składnik oraz resztkami pożniwnymi, które dostarczają od 7 do nawet 60 kg P2O5  na hektar (w zależności od rodzaju resztek roślinnych). Kluczowym elementem dla pobierania tego składnika przez rośliny jest tempo mineralizacji, zależne od aktywności mikroorganizmów glebowych. Unikatowe szczepy bakterii przyspieszają tempo rozkładu resztek pożniwnych oraz odznaczają się bardzo wysoką zdolnością do solubilizacji uwstecznionego fosforu. Biopreparaty systematycznie w całym okresie wegetacji przekształcają niedostępne związki fosforu do form rozpuszczalnych w roztworze glebowym, dzięki czemu zwiększają zasobność gleby w przyswajany dla roślin fosfor bez żadnych dodatkowych kosztów dla rolnika.