Zmieniono definicję pośrednika - będzie nim przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na zakupie, imporcie lub nabyciu wewnątrzwspólnotowym biomasy przeznaczonej do wytwarzania biokomponentów, a następnie jej sprzedaży (lub zbycia w innej formie) oraz dokonujący zakupu biokomponentów, a następnie ich sprzedaży (lub zbycia w innej formie).
Zgodnie z nową, zmienioną definicją, przetwórcą będzie przedsiębiorca zajmujący się przetwarzaniem biomasy, a następnie dokonujący sprzedaży/zbycia produktów jej przetworzenia przeznaczonych do wytwarzania biokomponentów.
W projekcie ustawy zaproponowano także zmianę definicji Narodowego Celu Wskaźnikowego, zgodnie z przepisami dyrektywy.
Nowe przepisy zobowiązują producentów działających na rynku biokomponentów i biopaliw ciekłych do uzyskania od jednostki certyfikującej certyfikatu, który będzie gwarantował, że wytwarzane produkty spełniają kryteria zrównoważonego rozwoju i zachowują wymogi bilansu biomasy.
Do projektu ustawy dodano nowy rozdziała 2a, w którym uregulowano zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu biokomponentów.
W nowych rozdziałach 4a i 4b, zawarto przepisy dotyczące obowiązku spełnienia KZR dla biokomponentów i biopaliw ciekłych. W rozdziale 4a określono warunki, jakie muszą spełnić biokomponenty, aby mogły być zaliczone na potrzeby realizacji NCW lub kwalifikować się do ewentualnego wsparcia finansowego. Przepisy dotyczące weryfikacji KZR oparte są o instytucje wykorzystywania uznanych systemów certyfikacji, funkcjonujących na podstawie decyzji Komisji Europejskiej. Będą one gwarantować realizację wymogu KZR, zgodnie z przepisami dyrektywy. Do realizacji Narodowych Celów Wskaźnikowych uwzględniane będą tylko te biokomponenty, które spełniają KZR, w tym również wymogi dotyczące redukcji gazów cieplarnianych.
Przyjęty w projekcie system weryfikacji spełniania KZR opiera się na systemach dobrowolnych, które gwarantują, że podmioty działające w ich ramach wprowadzają na rynek produkty spełniające KZR. Certyfikaty uzyskane od jednostek certyfikujących, działających w oparciu o uznane w Unii Europejskiej systemy certyfikacji, umożliwią bezpośrednią sprzedaż biokomponentów na pozostałe rynki UE. Oznacza to, że polscy producenci będą traktowani na równi z innymi podmiotami działającymi na unijnym rynku wytwarzania i obrotu biokomponentami i biopaliwami ciekłymi.
Zaproponowany w projekcie ustawy system weryfikacji spełnienia KZR oparty jest na systemach dobrowolnych. Posiadają one procedury, które gwarantują, że podmioty działające w tym systemie wprowadzają na rynek produkty spełniające kryteria zrównoważonego rozwoju. W toku procedury uznawania dobrowolnych systemów Komisja Europejska weryfikuje, czy dany system gwarantuje spełnienie kryteriów.
W rozdziale 4b zawarto przepisy dotyczące wykonywania działalności gospodarczej dotyczącej udzielania zgody na korzystanie z uznanego systemu certyfikacji oraz działalności związanej z wydawaniem certyfikatów.
Do projektu ustawy wprowadzono przepis, zgodnie z którym do realizacji celu, jakim jest stosowanie energii ze źródeł odnawialnych w transporcie, wkład biokomponentów zawartych w paliwach lub biopaliwach ciekłych wytworzonych z odpadów i pozostałości, niespożywczego materiału celulozowego i materiału lignocelulozowego uznaje się za dwukrotnie większy od wkładu innych biokomponentów lub biopaliw ciekłych.
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki będzie upoważniony do przeprowadzania kontroli u wszystkich podmiotów działających rynku krajowym, realizujących Narodowy Cel Wskaźnikowy.
Większe wykorzystanie biokomponentów, połączone z pozostałymi źródłami energii odnawialnej stosowanymi w sektorze transportowym, to nie tylko oszczędność i większa efektywność energetyczna, ale przede wszystkim ograniczenie emisji gazów cieplarnianych.
Zapraszamy do obejrzenia wystąpienia Pana Tomasza Pańczyszyna, podczas październikowej Konferencji na Temat Biopaliw, który przybliżył praktyczne aspekty nowelizacji ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych w kontekście implementacji Dyrektywy 2009/28/WE. Ekspert Departamentu Energetyki Odnawialnej opowiedział m.in. o: rejestrach wytwórców biokomponentów, podmiotów sprowadzających, certyfikacji biokomponentów - surowców do ich wytwarzania, jednostkach certyfikujących, wymogach ograniczenia gazów cieplarnianych, różnicach pomiędzy poświadczeniem a świadectwem certyfikacji biokomponentów.