Obornik składa się z odchodów (kału i moczu) zwierząt gospodarskich oraz ściółki. Rodzaje obornika różnią się składem w zależności od tego, od jakich zwierząt pochodzą, a także od stopnia przefermentowania odchodów.
Dziś, kiedy dla wielu z nas ma znaczenie ekologia oraz rolnictwo integrowane obornik ma coraz większe znaczenie. Stosowanie obornika w gospodarstwie jest znacznie tańsze niż zakup nawozów mineralnych i zdrowsze. Obornik jest bogaty w potrzebne roślinom uprawowym mineralne składniki odżywcze, substancję organiczną i posiada korzystną dla gleby mikroflorę bakteryjną.
Zastosowanie obornika dostarcza glebie najważniejszych składników mineralnych, takich jak azot (N), fosfor (P) i potas (K). Poza tym obornik jest bogaty również w szereg innych bardzo ważnych składników mineralnych, takich jak wapń, magnez, bor oraz żelazo.
Obornik zawiera też sporą dawkę masy organicznej, z której powstaje próchnica, a jej wzrost w glebie wpływa na poprawę żyzności, urodzajności i struktury gleby. Stosując obornik w gospodarstwie, do gleby wprowadzamy również mikroorganizmy, które przyczyniają się do poprawy biologicznej aktywności gleby oraz rozwoju odpowiedniej mikroflory glebowej.
Pamiętajmy jednak aby ten cenny nawóz stosować z rozwagą i odpowiednio dawkując, gdyż mimo licznych korzyści wynikających z zastosowania obornika to przenawożenie może przyczynić się do strat w uprawach jak również spowodować zanieczyszczenie wód gruntowych.
Aby osiągnąć jak najlepsze efekty nawożenia pamiętajmy o optymalnych terminach nawożenia obornikiem. Termin ten zależy od wymagań nawozowych uprawianych roślin oraz od rodzaju zastosowanego obornika. Ogólnie przyjęte jest, że najlepszym terminem zastosowania obornika jest wczesna wiosna lub późna jesień. Aby zapobiec stratom składników pokarmowych w nawozie przyorujemy go zaraz po wywiezieniu na pole lub najpóźniej na drugi dzień. Nie zastosowanie tej zasady wpłynie na ubytki głównie azotu, który jest najważniejszym składnikiem obornika.
WAŻNE: Pamiętajmy, że nie wolno obornika stosować na glebę zamarzniętą i pokrytą śniegiem ze względu na możliwość zanieczyszczenia wód gruntowych.