Nawożenie zbóż ozimych wiosną - podstawowe zasady stosowania bezchlorkowych nawozów ARKOP

Znaczenie miedzi w rozwoju roślin

Na drugim miejscu pod względem niedoboru składników jest miedź, niezbędna zwłaszcza dla roślin zbożowych, poza tym nawożonych dużymi dawkami azotu oraz uprawianych na glebach z wysoką zawartością substancji organicznej i wysokim pH. Miedź spełnia ważną rolę w funkcjonowaniu  enzymów oksydoredukcyjnych, regulujących fotosyntezę i oddychanie roślin, jak też tworzenie związków żelaza, koniecznych do syntezy chlorofilu. Bierze też udział w metabolizmie białek i cukrów. Wpływa także na rozwój tkanki mechanicznej, przy jej niedoborze rośliny wykazują oznaki więdnięcia i większą podatność na wyleganie. Dobre zaopatrzenie w miedź (Actipol EDTA Cu-15) uodparnia rośliny na choroby grzybowe oraz zwiększa ich zimotrwałość. Objawem niedoboru miedzi u zbóż jest tzw. choroba nowin, występująca we wcześniejszych fazach wegetacji w postaci chlorozy, a następnie bielejących i skręconych końców liści. W późniejszym okresie następuje przedwczesne kłoszenie i bielenie kłosów. Przy widocznych objawach niedoboru miedzi na roślinach, można się spodziewać spadku plonów powyżej 20%. Często są to jednak objawy niewidoczne, możliwe do wykrycia po analizie chemicznej roślin. Dlatego w celu uzyskania wysokich plonów zbóż, zachodzi konieczność profilaktycznego wnoszenia tego składnika w formie dolistnej (Actipol EDTA Cu-15).

Znaczenie molibdenu w rozwoju roślin

Na trzecim miejscu w hierarchii niedoboru składników jest molibden, pobierany wprawdzie przez rośliny zbożowe w niewielkich dawkach (3-5g w przeliczeniu na 1 ha), ale spełniający w roślinach niezmiernie ważną funkcję, związaną z przemianą azotu w białko. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na fakt, iż wprawdzie zboża  pobierają niewielkie ilości boru i molibdenu, ale wobec znacznego niedoboru tych składników w naszych glebach, celowy jest ich dodatek (w postaci ActioBor 150 oraz L-Actipol EDTA Mo-6) do powszechnie stosowanych  „zbożowych” nawozów dolistnych (np. ActiPlon Zboża, ActiMag Zboża). Dotyczy to zwłaszcza najwyżej plonującej w Polsce  pszenicy ozimej, pod którą wnosi się z reguły znaczne dawki azotu. Wystarczy w tym celu dodatek do sporządzanego roztworu jednoskładnikowych nawozów borowych (ActiBor). Z kolei molibden powinien być wnoszony wcześniej, w dawce, przeciętnie 3-4 g Mo/ha (L-Actipol EDTA Mo-6).

Znacznie manganu w rozwoju roślin

Ważnym składnikiem dla zbóż jest również mangan,  biorący m.in. udział w procesie fotosyntezy i oddychania, poza tym reguluje przemiany związków azotowych, zapobiegając nadmiernemu gromadzeniu azotanów. Dobre zaopatrzenie roślin w mangan wywiera także korzystny wpływ na tworzenie węglowodanów oraz niektórych witamin, zwłaszcza E. Zwiększa również odporność roślin na choroby i niskie temperatury. Objawy niedoboru manganu pojawiają się na najmłodszych liściach (w odróżnieniu od magnezu) w postaci  międzynerwowej chlorozy o zabarwieniu cytrynowożółtym do żółtobiałego. Nerwy pozostają zwykle zielone, zaś blaszka liściowa poczynając od brzegów zaczyna brunatnieć i wykruszać się. W praktyce niedobór manganu spotykany jest w glebach o odczynie obojętnym, a zwłaszcza zasadowym (pH powyżej 6,5), oraz w glebach luźnych-spulchnionych. Przechodzi wówczas w  formy trudno dostępne dla roślin, podczas gdy na kwaśnych, jak też zwięzłych (zbitych - niedotlenionych) jest łatwo przyswajalny i może być pobierany w nadmiernych  ilościach. Aby zapobiec niedoborom manganu, należy zastosować Actipol EDTA Mn-13 (lub Actipol DTPA Mn-10).

Czytaj dalej na następnej stronie...