Polska popiera ograniczenie w stosowaniu tych substancji czynnych pod warunkiem umożliwienia zaprawiania buraka cukrowego, przy uwzględnieniu środków ograniczających ryzyko związane z uprawami następczymi. W opinii Polski, propozycja stosowania substancji czynnych imidachlopryd, klotianidyna i tiametoksam, oprócz szklarni, powinna zostać rozszerzona o możliwość zaprawiania buraka cukrowego.
Buraki cukrowe nie są roślinami miododajnymi, ponieważ nie kwitną przed zbiorem. Ponadto ryzyko narażenia owadów zapylających na pozostałości tych substancji może zostać wyeliminowane poprzez ograniczenie uprawy po burakach roślin, które również nie są atrakcyjne dla zapylaczy. Należy także zwrócić uwagę, że zaprawianie nasion buraka cukrowego jest elementem ściśle kontrolowanego procesu otoczkowania, co pozwala wyeliminować także ryzyko niewłaściwego stosowania zapraw nasiennych.
W lutym br. Europejskie Biuro do spraw Bezpieczeństwa Żywności opublikowało sprawozdanie z oceny substancji czynnych imidachlopryd, klotianidyna i tiametoksam wskazujące na zagrożenia dla bezpieczeństwa pszczół wynikające ze stosowania środków ochrony roślin zawierających te substancje.