Dla dobra żubrów w Puszczy Boreckiej

Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Dodaj do schowka

Na wiosnę 2016 r. stado liczyło 99 osobników i spodziewanych było 15 cieląt, a zgodnie ze „Strategią ochrony żubra Bison bonasus dla Puszczy Boreckiej” stan tamtejszej populacji nie powinien przekraczać 95 osobników. Odstrzelone mogą zostać jedynie osobniki z widocznymi, poważnymi objawami chorobowymi, ułomnościami lub ranami uniemożliwiającymi im dalszą egzystencję. Ocenę stada i wytypowanie zwierząt do selekcji dokonuje się zimą, ponieważ wtedy można dokonać uważnych obserwacji całego stada i ocenić stan zdrowia poszczególnych osobników.

W czerwcu 2016 r. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska wydała zgodę na ostrzał maksymalnie 10 żubrów w Puszczy Boreckiej. Zezwolenie to obowiązuje do 31 marca 2017 r. Powodem złożenia wniosku o takie zezwolenie była potrzeba regulacji liczebności stada występującego na terenie Puszczy Boreckiej. Jednakże informacja o tej decyzji wzbudziła w mediach wiele kontrowersji. Wyjaśniamy, czemu takie metody są niezbędne przy prowadzeniu aktywnej ochrony przyrody.

Zimą 2016 r. u żubrów w Puszczy Boreckiej stwierdzono obecność prątków gruźlicy. Ponieważ jest to bardzo niebezpieczna choroba zakaźna, istnieją obawy, że przeniosła się ona na inne zwierzęta i jest przyczyną osłabienia zaobserwowanego u niektórych zwierząt. Badania na obecność tej choroby są prowadzone u wszystkich odstrzelonych, osłabionych osobników - dzięki temu można stuprocentowo potwierdzić przypadek choroby.
 

Czemu czasem dochodzi do odstrzału żubra, zwierzęcia, które znajduje się pod ścisłą ochroną?
 

- Mówiąc o ścisłej ochronie nie mówimy o ochronie pojedynczego zwierzęcia, tylko całej populacji, a dla jej dobra czasem niezbędne jest wyeliminowanie poszczególnych osobników. Robi się to w przypadku chorych żubrów, od których inne mogą się zarazić, albo cierpiących z powodu jakiegoś poważnego obrażenia. Żubr nie ma naturalnych drapieżników, dlatego ich rolę musi przejmować człowiek.

Podobnie jest w przypadkach, gdy liczebność stada przekracza pojemność środowiskową danego terenu. Powoduje to utratę komfortu bytowania wszystkich zwierząt i prowadzi do osłabienia ich wszystkich – mają mniej dostępnego pożywienia, są bardziej narażone na choroby i pasożyty.

Jeśli dopuści się do nadmiernego zagęszczenia, w końcu wybucha epidemia i ginie cała populacja, a na to nie możemy pozwolić. Musimy zagwarantować zwierzętom, które znajdują się pod naszą opieką, jak najlepsze warunki życiowe.
 

Czytaj dalej na następnej stronie...

1 2 Czytaj dalej

---

---

Tagi:

żubry +

Monitoruj tagi

źródło: Gospodarz.pl/Lasy Państwowe/Urszula Kifer foto: Patryk Ortell