Mając jednak na względzie fakt, iż zakażenia EHV-1 wg Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt OIE są jednostką chorobową istotną z punktu widzenia międzynarodowego obrotu końmi, a także biorąc pod uwagę zdrowie koni na stałe przebywających w Polsce, Główny Lekarz Weterynarii zwraca się z prośbą o rozważenie czasowego wstrzymania organizowania wszelkich imprez sportowych i hodowlanych z udziałem koni, tzn. targów, wystaw pokazów, zawodów jeździeckich, o ile jest to możliwe, do czasu ustąpienia zagrożenia. Wiele międzynarodowych imprez jeździeckich na terenie Europy zostało już odwołanych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI) w związku z zaistniałą sytuacją. Pożądane jest także powstrzymywanie się właścicieli od jakiegokolwiek przemieszczania koni, nie związanego z ww. imprezami, w tym potencjalnego mieszania i kontaktu pomiędzy przemieszczanymi zwierzętami mogącymi stanowić ewentualne źródło zakażenia. Działania takie obejmujące czasowe wstrzymanie ruchu koni pozwoli na ograniczenie ekspansji wirusa na nowe tereny, do nowych obiektów oraz bez wątpienia wpłynie na poprawę sytuacji zdrowotnej koni.
Jednakże, w przypadku kiedy nie jest możliwa rezygnacja z organizacji imprezy z udziałem koni, należy zachować szczególny reżim sanitarno-epizootyczny, opracowany w porozumieniu z lekarzami weterynarii właściwymi dla danej imprezy. W opinii Głównego Lekarza Weterynarii, zastosowanie w takiej sytuacji mogą mieć zalecenia Komisji Weterynaryjnej Polskiego Związku Jeździeckiego do imprez innych niż zawody sportowe oraz zasady organizacji zawodów przyjęte uchwałą w związku z epidemią EHV-1 (dostępne na stronie internetowej PZJ).
Należy pamiętać i zwracać szczególną uwagę na zachowanie podstawowych zasad bioasekuracji przez osoby mające kontakt ze zwierzętami, w tym przez właścicieli, hodowców, trenerów, pracowników OZHK, kowali, lekarzy weterynarii wolnej praktyki, fizjoterapeutów koni, a także osób, które korzystają z treningów w szkółkach jeździeckich. Pamiętajmy, że przestrzeganie takich zasad ma zasadnicze znaczenie w przeciwdziałaniu możliwości transmisji wirusa między zwierzętami, jak również w późniejszym etapie rozwoju epizootii odgrywa duże znaczenie przy przerwaniu łańcucha epizootycznego dalszego rozwoju choroby.