Według FAO w październiku taniały wszystkie grupy towarów żywnościowych z wyjątkiem zbóż

Indeks cen zbóż FAO wzrósł w październiku (w stosunku do września) o 3% do 152,3 pkt i jest o 11,1% powyżej października 2021 r. Międzynarodowe ceny wszystkich głównych zbóż wzrosły z miesiąca na miesiąc. Światowe ceny pszenicy wzrosły o 3,2%, głównie odzwierciedlając ciągłą niepewność związaną z inicjatywą zbożową z Morza Czarnego. Mniejsze dostawy w Stanach Zjednoczonych, po obniżeniu produkcji, również przyczyniły się do wzrostowego tonu na rynkach. Międzynarodowe ceny zbóż gruboziarnistych wzrosły o 3,5% w ujęciu miesięcznym, do czego przyczynił się wzrost światowych cen kukurydzy o 4,3%. Wzrostowi cen kukurydzy sprzyjały gorsze perspektywy produkcji w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej, suche warunki sadzenia w Argentynie oraz niepewność co do kontynuacji ukraińskiego eksportu. Międzynarodowe ceny sorgo również wzrosły w październiku o 3,0%, na co wpływ miały ceny kukurydzy. Tymczasem światowe ceny jęczmienia wzrosły tylko nieznacznie (0,3%), a wyższe światowe dostawy wynikające z lepszych perspektyw produkcji w Unii Europejskiej pomogły ograniczyć wzrost cen. Międzynarodowe ceny ryżu utrzymywały się w październiku na trendzie wzrostowym, ponieważ większość nowych upraw wciąż napływała do Azji, chociaż niski popyt ograniczył miesięczny wzrost cen do 1%.

Wskaźnik cen produktów mlecznych FAO spadł w październiku o 1,7% do 140,1 pkt (4 miesiąc z rzędu), ale ciągle jest o 15,4% wyższy niż przed rokiem. W październiku ceny międzynarodowe wszystkich produktów mlecznych objętych indeksem spadły. Niższe niż oczekiwano zakupy dokonywane przez Chiny i słaby popyt na dostawy spot, ponieważ większość krajów importujących była dobrze zabezpieczona na swoje pilne potrzeby, wraz z wpływem słabszego euro w stosunku do dolara amerykańskiego, przyczyniły się do spadku światowych cen przetworów mlecznych. Niepewność rynkowa co do kierunku popytu na produkty mleczarskie, ze względu na rosnącą inflację i spowolnienie gospodarcze, również wywierała presję na spadek międzynarodowych cen mleka. Mimo to popyt na niektóre produkty mleczne w innych krajach Azji wzrósł.

Indeks cen olejów roślinnych FAO spadł w październiku o 1,6% do 150,1 pkt i był o 20% poniżej poziomu sprzed roku. Dalszy spadek indeksu był spowodowany niższymi cenami oleju palmowego, sojowego i rzepakowego na świecie, które z nawiązką zrównoważyły wyższe notowania oleju słonecznikowego. W październiku międzynarodowe ceny oleju palmowego nieznacznie spadły w porównaniu z poprzednim miesiącem, głównie z powodu utrzymujących się dużych zapasów w Azji Południowo-Wschodniej. Tymczasem światowe notowania soi i oleju rzepakowego spadły w związku z perspektywami wystarczających dostaw w nadchodzących miesiącach.

Indeks cen mięsa FAO obniżył się w październiku o 1,4%, do 118,4 pkt, co oznacza czwarty miesiąc spadkowy z rzędu z rekordowego poziomu z czerwca 2022 r., ale ciągle poziom o 5,8% powyżej odpowiedniej wartości sprzed roku. Międzynarodowe ceny mięsa owczego odnotowały największy spadek, do czego przyczyniły się zmiany kursów walut i sezonowo rosnące dostawy z Oceanii przy ograniczonych zakupach importowych. Podobnie, światowe ceny wieprzowiny znacznie spadły w wyniku słabych globalnych zakupów importowych w połączeniu z słabszym popytem wewnętrznym w niektórych wiodących krajach produkujących. Tymczasem światowe ceny bydła tylko nieznacznie spadły z powodu wysokich bieżących dostaw i rosnącej dostępności bydła rzeźnego, zwłaszcza w Brazylii. Międzynarodowy trend spadkowy cen mięsa drobiowego utrzymywał się czwarty miesiąc z rzędu.

Indeks cen cukru FAO spadł szósty miesiąc z rzędu, tracąc 0,6% (w październiku) do 109 pkt. Pozytywne perspektywy globalnej podaży na sezon 2022/23, dodatkowo wzmocnione poprawą perspektyw produkcji w Indiach, zaważyły na światowych cenach cukru w październiku. Jednak obawy o deszcze hamujące postępy zbiorów w Brazylii i opóźniające rozpoczęcie sezonu w Indiach ograniczyły spadek cen z miesiąca na miesiąc. Dodatkowego wsparcia, które zapobiegło dalszemu spadkowi światowych cen cukru, udzielił silniejszy popyt importowy, zwłaszcza z Indonezji i Chin, wraz z wyższymi notowaniami cen etanolu w Brazylii, co skłoniło do większego wykorzystania trzciny cukrowej do produkcji etanolu.