Dnia 25 marca 2013 roku Komisja Europejska przyjęła zieloną księgę, która inicjuje trzymiesięczne konsultacje publiczne dotyczące wspierania długoterminowego finansowania oraz sposobów udoskonalenia i zróżnicowania systemu pośrednictwa finansowego na potrzeby inwestycji długoterminowych w Europie.
Kontekst
Zielona księga odnosi się do inwestycji kapitałowych w kontekście tworzenia trwałych dóbr materialnych i niematerialnych. Wiele inwestycji w infrastrukturę energetyczną, przeciwdziałanie zmianie klimatu, edukację itp., przynosi szersze korzyści społeczne, ponieważ generują one znaczny zwrot dla ogółu społeczeństwa dzięki zwiększaniu dostępności podstawowych usług i poprawie poziomu życia. Ich wpływ może być odczuwalny już w perspektywie krótkoterminowej. Umożliwiają one przedsiębiorstwom i organom administracji reagowanie na nowe wyzwania gospodarcze, społeczne i środowiskowe, ułatwiają przejście na bardziej zrównoważoną gospodarkę i oraz podnoszą długoterminową produktywność i konkurencyjność gospodarki. Postępujące zmiany klimatu i wyczerpywanie się zasobów naturalnych podkreślają potrzebę wspierania trwałego wzrostu gospodarczego, ponieważ wymagają więcej inwestycji długoterminowych w energię niskoemisyjną, efektywność energetyczną i oszczędne gospodarowanie zasobami i w infrastrukturę energetyczną, zgodnie z politycznym celem utrzymania ocieplenia klimatu poniżej dwóch stopni oraz uniezależnienia wzrostu gospodarczego od wykorzystywania zasobów. Duże znaczenie finansowania długoterminowego dla wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy uznała na szczeblu międzynarodowym grupa G- 20.
Zdolność gospodarki do finansowania długoterminowych inwestycji zależy od tego, czy system finansowy jest w stanie skutecznie i wydajnie kierować środki do odpowiednich użytkowników i inwestycji za pośrednictwem otwartych i konkurencyjnych rynków. Proces ten można realizować za pośrednictwem różnych podmiotów – w tym banków, zakładów ubezpieczeń i funduszy emerytalnych – i poprzez bezpośredni dostęp do rynków finansowych.
Stosunek inwestycji do PKB oraz stosunek oszczędności do PKB w Europie jest korzystny w porównaniu z innymi regionami świata. Jednakże ten ogólny obraz przysłania fakt, że działania oszczędzających i inwestorów charakteryzuje obecnie wysoki stopień niepewności, niechęć do podejmowania ryzyka oraz brak zaufania, związane z niestabilną sytuacją makroekonomiczną i niepewnymi perspektywami. Sytuacja ta może mieć długotrwałe skutki i spowodować powstanie trwałych barier dla finansowania długoterminowego.
Jednym z głównych wniosków płynących z kryzysu jest to, że odpowiednia regulacja i nadzór nad sektorem finansowym są niezbędne do przywrócenia stabilności finansowej i utrzymania zaufania na rynkach. Unia Europejska realizuje w tym kontekście wszechstronny program reform systemu finansowego, towarzyszący szerzej zakrojonym reformom polityki budżetowej i reformom gospodarczym. Stabilność finansowa jest niezbędna, lecz sama w sobie jest niewystarczająca. W ramach szerzej zakrojonych środków politycznych szczegółowe doprecyzowanie nowych ram regulacji i nadzoru musi skutecznie umożliwić sektorowi finansowemu wspieranie gospodarki realnej, a jednocześnie nie zagrażać stabilności finansowej W związku z tym działania służące poprawie długoterminowego finansowania europejskiej gospodarki powinny dotyczyć szerokiego zakresu wzajemnie powiązanych czynników:
-
zdolności instytucji finansowych do zapewniania finansowania długoterminowego;
-
skuteczności i efektywności rynków finansowych w oferowaniu instrumentów finansowania długoterminowego;
-
czynników przekrojowych umożliwiających długoterminowe oszczędzanie i finansowanie; oraz
-
ułatwienia dostępu MŚP do finansowania bankowego i pozabankowego.
źródło: Gospodarz.pl/Komisja Europejska, foto:
sxc.hu