Co powinieneś wiedzieć o uprawie owsa?

Owies jest rośliną dnia długiego. Krótki dzień wpływa na znaczne przedłużenie okresu wegetacji, a długi dzień skraca okres rozwoju wegetatywnego i powoduje szybsze wytworzenie wiech. Jest to przyczyna dużej wrażliwości owsa na opóźnienie siewu – im późniejszy siew tj. dzień jest dłuższy, tym bardziej negatywnie wpływa na produktywność wiech, czyli na plon ziarna. Niskie wiosenne temperatury sprzyjają dobremu ukorzenieniu się, dlatego owies powinien być siany jak najwcześniej. Im wcześniejszy siew, tym uzyskamy wyższe, stabilniejsze i lepszej jakości plony.

Gęstość siewu owsa

Rośliny owsa bardzo negatywnie reagują na gęstość siewu. Kluczowym czynnikiem plonotwórczym tego zboża jest pęd główny.  Jeśli owies zostanie posiany zbyt gęsto, ze względu na brak odpowiedniej przestrzeni do optymalnego rozwoju, w łanie dominować będą mało produktywne pędy boczne. Zaleca się zatem wysiew 400 – 500 roślin/m². Aby zminimalizować negatywne zjawisko zbyt bujnego rozrostu pędów bocznych poleca się uprawę owsa typu pojedynczo-wiechowego. Przykładem jest Skorpion – wczesna i wysokoplenna odmiana.

Nawożenie owsa

Owies ma mocny system korzeniowy, zdecydowanie lepiej wykształcony niż jęczmień jary, dlatego dobrze radzi sobie na trudniejszych stanowiskach, gdyż posiada umiejętność pobierania składników pokarmowych z głębszych warstw gleby. Jednak z powodu krótszego niż zboża ozime okresu wegetacyjnego i szybszego wzrostu, powstaje czasowe zwiększone zapotrzebowanie na podstawowe składniki odżywcze. Owies z plonem 1 t ziarna i odpowiednią ilością słomy przeciętnie pobiera: 20-26 kg azotu, 13 kg fosforu, 32 kg potasu, 10 kg wapnia, 5 kg magnezu, 4 kg siarki. Składniki pokarmowe należy stosować przedsiewnie. Pozytywnie reaguje na nawożenie mikroelementami, przede wszystkim manganem i borem. Prawidłowe nawożenie fosforem i potasem zwiększa odporność owsa na choroby, niedobory wody i wyleganie. Fosfor i magnez decydują także o lepszym wypełnieniu ziarna i równomiernym dojrzewaniu wiech. Największy wpływ na jakość ziarna wykazuje nawożenie azotem, które zwiększa masę plonu oraz zawartość białka w ziarnie. Zbyt mała jego dawka niekorzystnie wpływa na wielkość jakość plonu. Na przykład, jeśli w fazie strzelania w źdźbło brakuje 10-20 kg N/ha, może to spowodować spadek plonu nawet o 10-15 dt/ha. Jednak nadmierne dokarmianie azotem jest równie niebezpieczne, gdyż zostaje opóźnione dojrzewanie słomy oraz następuje spadek jakości ziarna. I z takiej plantacji uzyskamy dużo słomy, a mało ziarna.

Czytaj dalej na następnej stronie...