Chwasty jednoliścienne w oziminach

Kłopot ze zwalczaniem perzu właściwego polega na tym, iż jedna roślina produkuje kilkaset nasion, które zachowują zdolność kiełkowania w glebie nawet przez 10 lat. Jest rośliną wyjątkowo ekspansywną i cechuje się wysoką konkurencyjnością dla zbóż. W przypadku uprawy pszenicy ozimej kilkanaście pędów perzu na metrze kwadratowym może spowodować spadek plonu o 10%, a ponadto utrudnia zbiór oraz  przeszkadza w wykonaniu mechanicznej uprawy gleby. Niezwalczany opanowuje całą powierzchnię pola. W Polsce występuje kilkadziesiąt gatunków stokłos. W zasiewach pszenicy ozimej najczęściej pojawiają się: stokłosa bezostna, stokłosa dachowa, stokłosa miękka, stokłosa płonna, stokłosa polna i stokłosa żytnia. Rozmnażają się one z nasion, których zdolność kiełkowania zachowana jest przez rok lub dwa lata. Jedna roślina potrafi wytworzyć nawet ponad tysiąc nasion, które kiełkują od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Stokłosy powodują znaczne straty w plonach, a ponadto ich obecność sprzyja wyleganiu zbóż.

Z chwastów jednoliściennych trudna do zwalczenia bywa także miotła zbożowa, która jest rośliną jednoroczną występującą na terenie całego kraju na wszystkich typach gleb. Jest to gatunek mocno konkurencyjny do zbóż ozimych. Wschodzi i jesienią i wiosną. Jedna roślina może wytworzyć nawet 10 tysięcy ziarniaków, które zachowują zdolność kiełkowania nawet do 4 lat. Masowe występowanie miotły zbożowej na plantacji pszenicy ozimej może spowodować redukcję plonu nawet o połowę.

Jak zatem skutecznie zwalczać chwasty jednoliścienne?

Aplikacja kilku herbicydów, jeżeli jest taka potrzeba, może być wykonana na różne sposoby. Najprościej przygotować mieszaninę w zbiorniku, można również zastosować dwa zabiegi w odstępach 7-14 dni (polecana technika w przypadku perzu lub chwastów kiełkujących w różnych terminach – stokłosa). Oczywiście mieszanina w zbiorniku jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ redukuje koszty dodatkowego przejazdu i zmniejsza uszkodzenia mechaniczne.

Jak przypomina Anna Rogowska, chwasty jednoliścienne mają wąskie, zwykle wyprostowane blaszki liściowe, które utrudniają aplikację i pobieranie roztworu herbicydowego. Oznacza to, że jeśli preparat o formulacji WG jest rozpuszczony wyłącznie w czystej wodzie, to w trakcie oprysku większość kropel będzie spływać z liści do gleby i w rezultacie aplikacja nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Aby zapobiec utracie skuteczności, szczególnie w przypadku chwastów jednoliściennych, należy dodać środek powierzchniowo czynny aby utrzymać krople rozpylonej cieczy na powierzchni liścia. Środek powierzchniowo czynny może być użyteczny również wobec chwastów dwuliściennych, gdy powierzchnia ich liści jest pokryta woskiem lub owłosiona.