Poznaj najgroźniejsze gatunki inwazyjne w Polsce

Ilość rejestrowanych gatunków obcych stale wzrasta, a to za sprawą szybkiego rozwoju szlaków komunikacyjnych. Nie małą winę za to ponoszą również sami ludzie, którzy przywożą obce gatunki roślin i zwierząt nie tylko z innych regionów, ale również i państw. Na szczęście zdecydowana większość z nich bezproblemowo przechodzi adaptację w nowym środowisku i nie zagraża przy tym innych gatunkom rodzimym.

 

Do najgroźniejszych gatunków inwazyjnych w Polsce należą między innymi:

 

Wśród roślin:

 

barszcz Montegazziego, barszcz Sosnowskiego, czeremcha amerykańska, irga błyszcząca, klon jesionolistny, nawłoć kanadyjska, nawłoć późna, niecierpek drobnokwiatowy, niecierpek gruczołowaty, rdestowiec ostrokończasty, rdestowiec sachaliński, robinia akacjowa, róża pomarszczona, rudbekia naga, świdośliwka kłosowa.

 

Pośród zwierząt:

 

babka bycza, babka łysa, babka szczupła, jenot, kiełż, krabik amerykański, krab wełnistoszczypcy, okoń nilowy, racicznica zmienna,rak pręgowaty (amerykański), rak sygnałowy, wioślarka kaspijska.

 

Przedstawiciele tych gatunków roślin i zwierząt występują w lasach, parkach, w wodach jezior oraz rzek na terenie województwa kujawsko-pomorskiego.

 

Poniżej przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące wybranych  gatunków inwazyjnych:

 

- Barszcz Sosnowskiego jest niebezpieczną rośliną powodującą poważne oparzenia skóry podczas bezpośredniego kontaktu, a u osób uczulonych poparzenia mogą być spowodowane się nawet bezdotykowo. Została przywieziona do Polski z przeznaczeniem na paszę dla bydła, a podarowali ją radzieccy uczeni. Niestety roślina ta szybko się rozpleniła powodując przy tym sporo szkód poprzez niszczenie lokalnych gatunków. W związku z tym, należy ją unicestwiać przed okresem jej kwitnienia stosując metody chemiczne i mechaniczne.

 

- Czeremcha amerykańska ma postać drzewa albo dużego krzewu i przybyła do Polski w XIX wieku z Ameryki Północnej. Nie jest wymagająca rośliną jeśli chodzi o warunki glebowe i dlatego też wypiera rodzimą czeremchę zwyczajną. Dodatkowo ptaki zjadają jej owoce, co przyczynia się do roznoszenia i rozsiewania nasion.

- Norka amerykańska została sprowadzona do Polski w latach 30-tych XX wieku jako zwierzę hodowane z przeznaczeniem na futro. Jest wielce prawdopodobne, że niektóre osobniki uciekły z ferm futrzarskich i zaadoptować się na terenach podmokłych i brzegach rzek. Zwierzę to szczególnie upodobało sobie Dolinę Fordońską, Dolinę Środkowej Wisły oraz Nizinę Wielkopolsko-Kujawską. Norki niszczą przede wszystkim populacje ptaków gniazdujących nad wodą poprzez wybieranie im jaj, polowanie na pisklęta i ptaki dorosłe. Dlatego też w miejscach występowania głuszca i cietrzewia można polować na norki przez cały rok, ale na pozostałym terenie jest objęta okresem ochronnym od początku kwietnia do końca lipca. Jednakże zainteresowanie myśliwych polowaniem na nią nie jest zbyt duże.

 

- Jenot pochodzi z Dalekiego Wschodu i posiada bardzo cenne futro. Występuje on głównie w lasach liściastych oraz w dolinach rzecznych, gdzie poluje na głuszca, cietrzewia, ptaki wodne i wodno-błotne.

- Babkowate (babka bycza, łysa i szczupła) są gatunkami inwazyjnymi żyjącymi w środowisku wodnym. Żywią się głównie rybami i skorupiakami, przez co umniejszają bazę pokarmową dla rodzimych gatunków ryb. Babka bycza oraz szczupła zostały sprowadzone do Bałtyku z rejonu Morza Azowskiego, Czarnego czy Kaspijskiego w wodach balastowych statków. Natomiast z Bałtyku trafiły do Wisły, gdzie niemal 13 lat temu potwierdzono ich obecność w okolicach Świecia i Zalewu Wiślanego.

Niestety niemożliwością jest dokładne stwierdzenie, które z gatunków obcych zostały sprowadzone przez człowieka, a które z nich przybyły w sposób naturalny. Należy jednak pamiętać, że gatunki obce nie są związane z rodzimą florą oraz fauną i występują nie tylko w obrębie kraju, ale również w zakresie kontynentu.