Nie jeden z nas nie wyobraża sobie niedzielnego obiadu bez kotleta schabowego czy tradycyjnej golonki albo grilla przy piwku bez soczystej karkóweczki... Zapraszamy do zapoznania się z kolejną częścią naszych kulinarnych opowieści. Bohaterem dzisiejszej edycji jest wieprzowina. Zapraszamy do lektury.
-
Polska Biała Zwisłoucha (PBZ) – rasa ta powstała na skutek uszlachetniania rasy białej zwisłouchej pochodzącej z Niemiec oraz ze Szwecji. W ten sposób uzyskano jednolitą charakterystykę, którą w 1962 roku oficjalnie uznano nową rasę świń zwaną polską białą zwisłouchą. Zwierzęta te są bardzo dobrze przystosowane do warunków środowiskowych. Mają bardzo wyraźnie rozbudowaną szynkę i długi tułów o białym umaszczeniu. Poza tym posiadają proporcjonalnie zbudowaną głowę wraz z dużymi i zwisającymi uszami. Świetnie wykorzystują paszę przez co mają wysoką zawartość mięsa w tuszy, bo sięgającą 58-60%. Loszki są troskliwymi matkami wydającymi liczne potomstwo w liczbie nawet 30 prosiąt rocznie. Doskonale nadają się do krzyżowania towarowego jako komponent mateczny. Oprócz tego są wolne od genu wrażliwości na stres. Najwięcej hoduje się jej w województwie kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim oraz w mazowieckim.
-
Duroc – rasa ta pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Powstała ona w wyniku krzyżowania czerwonych świń gwinejskich i iberyjskich z berkszyrami. Pierwszy związek hodowców tych świń powstał w roku 1883, przy czym dopiero od lat 70- tych XX wieku zaczęto je sprowadzać do Polski. Świnie tej rasy mają barwę od czerwonobrązowej po ciemnobrązową, grzbiet wygięty oraz tułów mocny wraz z silnymi nogami. Poza tym mają małą głowę z małymi, do przodu zwisającymi uszami. Doskonale przystosowują się do warunków środowiskowych, a także bardzo dobrze przyswajają paszę, przez co szybko rosną i są mało otłuszczone przy dużej zawartości mięsa w tuszy. W tym przypadku knury przeznaczone są do krzyżowania towarowego jako komponent ojcowski. Oprócz tego są odporne na stres, co pozytywnie wpływa na ich cechy użytkowości rozpłodowej. Najwięcej hoduje się ich w województwie kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, pomorskim oraz w warmińsko-mazurskim.
-
Hampshire – rasa ta pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, a do Polski zaczęto ją sprowadzać od lat 70- tych XX wieku, przy czym obecnie w Polsce ta rasa zanika. Prawdopodobnie przyczyną takiego stanu rzeczy jest obciążenie tej rasy genem RN (powodującego tzw. kwaśność mięsa), który niekorzystnie wpływa na jakość mięsa poprzez obniżenie jego technologicznej wydajności przy peklowaniu czy gotowaniu. Świnie mają ładne, czarne umaszczenie z białym pasem w okolicach łopatki. Są odporne na warunki środowiskowe i dorastają do średnich rozmiarów. Ponadto mają również bardzo dobre parametry mięsności, bo na poziomie 61% oraz cechują się małym otłuszczeniem mięsa. Knury tej rasy przeznaczone są do krzyżowania towarowego jako komponent ojcowski. Najwięcej hoduje się ich województwie kujawsko-pomorskim, opolskim, dolnośląskim oraz w warmińsko-mazurskim.
-
Pietrain – rasa ta pochodzi z Belgii, gdzie założono pierwszy związek hodowców świń ej rasy. Do Polski trafiły w roku 1965 jako dar Polonii belgijskiej, angielskiej, szwedzkiej oraz francuskiej dla Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Świnie tej rasy mają łaciate umaszczenie, średniej wielkości tułów, delikatne i krótkie nogi. Charakteryzują się mocno rozbudowaną zadnią szynką, co określa się mianem czteroszynkowej, a także wysoką mięsnością na poziomie 63% i małym otłuszczeniem. Niestety zwierzęta te mają dużą wrażliwość na stres, co niekorzystnie wpływa na jakość tego mięsa. Niemniej jednak udało się wyhodować również świnie pietrain wolne od genu wrażliwości na stres. W tym przypadku knury przeznaczone są do krzyżowania towarowego jako komponent ojcowski. Najwięcej hoduje się ich województwie kujawsko-pomorskim, wielkopolskim, lubelskim oraz w warmińsko-mazurskim.
Czytaj dalej na następnej stronie...
źródło: Gospodarz.pl foto:
sxc.hu