Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja1

UE czołowym konsumentem i importerem orzechów włoskich i migdałów

W najnowszym raporcie FAS USDA przedstawione zostały najnowsze dane szacunkowe dla produkcji wybranych orzechów we wszystkich państwach unijnych w sezonie 2016/2017.

UE czołowym konsumentem i importerem orzechów włoskich i migdałów

Unijny rynek orzechów włoskich

W odniesieniu do migdałów Unia Europejska jest w światowej czołówce pod kątem spożycia. Poza tym, jest też liczącym się ich importerem przede wszystkim z Kalifornii, przy czym prym wiedzie tu Hiszpanią.
 
Zdaniem FAMMU/FAPA, produkcja migdałów w państwach unijnych oceniona została w sezonie 2016/2017 na 94 tys. ton z czego dwóch największych producentów to Hiszpania z tegosezonowymi przewidywaniami w granicy 65,2 tys. ton oraz Włosi z wynikiem 20 tys. ton. Jak już wspomniano, spora większość migdałów na unijnym rynku pochodzi z przywozu, przy czym w poprzednim sezonie aż 206 tys. ton to zakupy w USA.
 
Niemal 19,9 tys. ton to wwóz z Australii i jedynie 2 tys. ton z Maroka. Tuż za Hiszpanami największe ilości tych orzechów kupują Niemcy i Holendrzy. Tegosezonowe spożycie przez unijnych konsumentów oceniono na 352 tys. ton.
 
W przypadku orzechów włoskich ich unijna produkcja utrzymuje się na trochę większym poziomie niż migdałów i w sezonie 2016/2017 oszacowana została na ponad 113 tys. ton. Do największych producentów zaliczają się Francja z wynikiem niecałych 41 tys. ton, Rumunia – 33 tys. ton czy Hiszpania – 15 tys. ton.
 
Podobnie jak w przypadku migdałów głównym eksporterem orzechów włoskich na unijny rynek są Stany Zjednoczone z poprzedniosezonowym wynikiem niecałych 100 tys. ton. Poza tym, pozostałe ilości dostarczają Mołdawia, Chile i Ukraina. Kontyngent konsumpcji na unijnym rynku dla orzechów włoskich w tym sezonie powinien wynieść 275 tys. ton.
Tagi:
rynek migdałów + rynek orzechów włoskich + import migdałów + import orzechów + zbiory orzechów włoskich + Unia Europejska + orzechy + orzechy włoskie + migdały +
Monitoruj tagi
źródło: