| Autor: redakcja1

Dokarmianie rzepaku

Prawie w całej Polsce rzepak ozimy został już posiany. Pogoda w tym roku sprzyjała rolnikom, większości z nich udało się dotrzymać terminów agrotechnicznych związanych z tą czynnością.

Dokarmianie rzepaku
Bor jest niezbędny dla prawidłowej aktywności wzrostowej komórek – kontroluje aktywność auksyn, które są odpowiedzialne za wzrost najmłodszych komórek zarówno korzeni, jak i organów nadziemnych. Bierze udział w kształtowaniu struktury ścian komórkowych – tworzenie silnych pędów. Od początku jesiennej wegetacji jest niezbędny zarówno dla prawidłowego rozwoju systemu korzeniowego, jak i rozety nadziemnej oraz zawiązków organów generatywnych. Dobre zaopatrzenie roślin rzepaku w bor zwiększa efektywność pobierania innych składników pokarmowych.
 
Mangan aktywuje liczne enzymy (lub jest ich składnikiem) niezbędne w metabolizmie cukrów i lipidów, przez co istotnie wpływa na przemianę materii roślin. Bierze udział we wszystkich głównych procesach w roślinie. Wpływa na gospodarkę energetyczną roślin, wspiera wzrost korzeni bocznych i podobnie jak miedź, wiąże wolne rodniki, które powstają w sytuacjach stresowych i niszczą komórki. Stymuluje pobieranie fosforu, a przez to w sposób pośredni ma wpływ na rozwój systemu korzeniowego. Poprawia mrozoodporność.
 
Z kolei żelazo jest pierwiastkiem, którego niedobory najczęściej nie są spowodowane jego brakiem w glebie, lecz ograniczoną dostępnością dla roślin. Deficyty żelaza uwidaczniają się na stanowiskach intensywnie wapnowanych, nadmiernie przewietrzanych, przenawożonych i okresowo zalewanych. Żelazo uczestniczy w syntezie ligniny, dlatego rośliny rzepaku optymalnie odżywione tym pierwiastkiem tworzą mocniejszą tkankę mechaniczną, przez co są bardziej odporne na wyleganie i na porażenie przez choroby.
 
Wybierając odpowiedni preparat do jesiennego odżywienia rzepaku należy pamiętać o kompleksowym i zbilansowanym dostarczeniu mikroelementów w proporcjach dostosowanych do wymagań pokarmowych. Warto, by dostarczane pierwiastki cechowały się wysokim stopniem schelatowania, by były w pełni dostępne dla roślin. Chelaty pierwiastków są bowiem łatwo wchłaniane przez liście i wyjątkowo szybko przyswajane. W przeciwieństwie do nich nawozy oparte na solach mineralnych nie rozpuszczają się tak dokładnie w wodzie, na liściach mogą tworzyć się złogi, a przyswajanie zawartych składników jest opóźnione. Chelaty są zdecydowanie lepiej tolerowane przez organizm roślinny. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest wybór nawozu o wysokim schelatowaniu pierwiastków. Im wyższy jest jego stopień, tym wyższa efektywność odżywiania rośliny. Producenci rolni powinni zwrócić szczególną uwagę na takie właśnie preparaty.
 
Warto także zastanowić się nad wyborem preparatu, który dedykowany jest uprawie rzepaku. Tego typu nawozy, przeznaczone do użycia w jednej, konkretnej uprawie, w pełni zaspokajają potrzeby pokarmowe roślin. Na tym właśnie polega ich przewaga nad nawozami uniwersalnymi, dedykowanymi różnym rodzajom upraw, które z natury rzeczy nie mogą zapewnić pełnego zbilansowania potrzeb pokarmowych wszystkich roślin.
 
Mikroelementy w odpowiednio dobranych dawkach korzystnie wpływają na przemiany biochemiczne, dzięki czemu stymulują wzrost i rozwój roślin, zwiększają ich odporność na stresy oraz poprawiają zimotrwałość. To z kolei determinuje wielkość i jakość plonu.


Tagi:
źródło: