Rozczarowanie producentów rzepaku jednak jest duże. Już drugi rok z rzędu uzyskiwane plony są zdecydowanie niższe niż oczekiwano. W tym roku susza dała się we znaki wszystkim uprawom. Rzepak też mocno ucierpiał. Z wyników opublikowanych przez COBORU wynika, iż plonował "przeciętnie". Jednak są regiony, w których uprawa tego gatunku zawsze się sprawdzała, a w tym roku wysokość plonów kształtowała się na poziomie 50% tych standardowo uzyskiwanych. Taka sytuacja na przykład miała miejsce w Wielkopolsce. Z rozmów z rolnikami wynika, iż w tym roku dokładają oni wszelkich starań, aby rośliny rzepaku były doskonale przygotowane do zimy. Rzepak z całą pewnością zostanie odpowiednio odżywiony, nawet jeśli dodatkowym kosztem miałoby być wykonanie zabiegu "skracania", gdyby odpowiednio dokarmiene rośliny okazały się zbyt wybujałe. Sprawę z całą pewnością komplikuje deficyt wody w glebie, który negatywnie wpływa na dostępność i transport składników pokarmowych. Niezwykle istotne będzie zatem nawożenie dolistne oraz wybór odpowiedniego preparatu do przeprowadzenia tego zabiegu.
Utrzymanie plantacji rzepaku w dobrej kondycji przez cały okres uprawy jest przedsięwzięciem bardzo trudnym, ponieważ pełen cykl wegetacyjny trwa ponad 300 dni, przez co rośliny narażone są na działanie wielu czynników stresowych, zarówno pochodzenia biotycznego (choroby i szkodniki), jak i abiotycznego. Nie jest bowiem możliwe zagwarantowanie im optymalnych warunków rozwoju przez cały, dziesięciomiesięczny okres wegetacji.
Głównym celem jesiennego nawożenia roślin jest doprowadzenie do optymalnego stanu przed okresem spoczynku zimowego oraz zagwarantowanie szybkiego startu wiosną, gdyż oziminom zagraża niska temperatura i inne niekorzystne warunki w okresie spoczynku zimowego i wznowienia wegetacji wiosennej. Plon rzepaku programowany jest jesienią. Ponieważ jest to roślina o wysokim zapotrzebowaniu na składniki pokarmowe, bardzo ważne jest precyzyjne ich podawanie w kolejnych stadiach rozwojowych.Większość makroskładników podawana jest drogą doglebową, do ich pobrania przez korzenie roślin. Wyjątek tu stanowią siarka i magnez, które dostarczane są przez liście. Rzepak, tak jak wszystkie rośliny kapustne, należy do roślin siarkolubnych i zawsze należy sprawdzić poziom zasobności gleby w ten pierwiastek, a jego niedobory uzupełniać na bieżąco. Siarka jest niezbędna do regulowania przemian azotowych w roślinie, jej deficyt wpływa negatywnie na wzrost i plonowanie. Ponadto jest pierwiastkiem, który poprawia zimotrwałość oraz zapewnia dobry start i rozwój roślin wiosną. Bardzo ważnymi mikroelementami w uprawie rzepaku są bor, mangan oraz żelazo, natomiast roślina ta ma mniejsze wymagania wobec miedzi i cynku. Mikroskładniki dostarcza się w formie nawożenia dolistnego.
Czytaj dalej na następnej stronie...