Produkcja mięsa na użytek własny

Wielu rolników preferuje do spożycia mięso pochodzące z własnego gospodarstwa. Szczególnie w okresie przedświątecznym nasila się ubój w gospodarstwach rolniczych.

Produkcja mięsa na użytek własny
Jest on legalny, ale na użytek własny. Ubój gospodarczy reguluje Rozporządzenie MR i RW  z dnia 21 października 2010 r z p. zm w sprawie wymogów weterynaryjnych przy produkcji mięsa na użytek własny.

Ubojowi  gospodarczemu podlegają:

  • owce,
  • kozy,
  • trzoda chlewna,
  • cielęta do 6 miesiąca życia,
  • drób i zajęczaki,
  • dzikie zwierzęta pozyskane w warunkach fermowych lub wyniku odstrzału.
Dokonując uboju należy spełnić  szereg wymagań weterynaryjnych a mianowicie:
  • wymagania określone w przepisach o ochronie zwierząt,
  • wymaganie określone w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt,
  • wymagania określone w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych,
  • wymagania związane z higieną.

Ubijaniu powinno poddawać zwierzęta zdrowe. Jeżeli były leczone, to po okresie karencji dla użytego produktu leczniczego. Również nie powinny pochodzić z gospodarstw lub obszarów podlegającym ograniczeniom.

Zwierzęta należy zabijać w sposób humanitarny, bez zbędnego zadawania  im bólu, oraz bez obecności dzieci.

Posiadacz zwierząt dokonuje na 24 godziny przed ubojem zgłoszenia w Powiatowym Inspektoracie Weterynaryjnym. Zgłoszenia może dokonać telefonicznie, na piśmie lub stawiając się osobiście, jeżeli planowany ubój dotyczy trzody chlewnej. W przypadku uboju cieląt do 6 miesiąca życia, owiec i kóz zgłoszenia należy dokonać  listownie ze względu na obowiązek pisemnego  oświadczenia odnośnie  zagospodarowania SRM (materiału szczególnego ryzyka).

Zgłaszając planowany ubój trzody chlewnej należy podać następujące informacje:

  • nazwisko i imię, adres, nr telefonu posiadacza zwierząt,
  • liczbę zwierząt poddanych ubojowi,
  • numer siedziby stada,
  • miejsce i termin uboju,
  • nazwisko i imię sprzedającego w celu uboju gospodarczego zwierzęta gospodarskie,
  • zgłoszenie mięsa do badania poubojowego,
  • nazwisko i imię dokonującego ubój.

W przypadku cieląt do 6 miesiąca życia, owiec i kóz zgłoszenie w formie pisemnej powinno zawierać:

  • nazwisko i imię, adres, nr telefonu, posiadacza zwierząt,
  • gatunek i liczbę zwierząt poddanych ubojowi,
  • numer identyfikacyjny zwierzęcia,
  • miejsce i termin uboju,
  • nazwisko i imię osoby uprawnionej do uboju,
  • oświadczenia o zagospodarowaniu na własny koszt SRM (materiału szczególnego ryzyka).

Uboju mogą dokonywać osoby które:

  • ukończyły 18 lat,
  • posiadają wykształcenie co najmniej zasadnicze zawodowe,
  • odbyły szkolenie teoretyczne i 3 miesięczną praktykę na stanowisku ubojowym pod nadzorem,
  • osoby posiadającym 3 letni staż na stanowisku ubojowym,
  • kwalifikacje potwierdzone odpowiednim dokumentem.

Badanie mięsa na obecność włośni dokonujemy u trzody chlewnej, dzików i nutrii. W tym celu pobierane są próbki z określonych miejsc partii ciała (przeważnie z przepony).

Za niespełnienie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa na własny użytek przewidziano karę pieniężną w wysokości od 100 do 2000 zł, natomiast za wprowadzenie na rynek mięsa kara wynosi od 1000 do 5000 zł.



Tagi:
źródło: