Przebieg warunków agrometeorologicznych od jesieni 2012 r. do lata 2013 r.

Przygotowanie pól pod zasiewy ozimin na jesieni 2012 r. było utrudnione z powodu przesuszenia gleby. Niedobór wilgoci w glebie utrudniał wykonywanie jesiennych prac polowych, tj. orek przedsiewnych i siewów ozimin. Siewy zbóż ozimych oraz rzepaku i rzepiku ozimego przeprowadzano jednak na ogół w optymalnych terminach agrotechnicznych. - podaje Główny Urząd Statystyczny we wstępnym szacunku głównych ziemiopłodów rolnych i ogrodniczych w 2013 roku. Zapraszamy do zapoznania się z ostatnim elementem raportu GUS przygotowanego przez Departament Rolnictwa Głównego Urzędu Statystycznego.

Przebieg warunków agrometeorologicznych od jesieni 2012 r. do lata 2013 r.
Do połowy października zakończono rozpoczęte we wrześniu siewy żyta i pszenżyta, a do końca drugiej dekady miesiąca pszenicy ozimej. Dobre warunki termiczne oraz znaczna poprawa warunków wilgotnościowych gleby w październiku sprzyjały wschodom, wzrostowi i rozwojowi ozimin. Oziminy wysiane w październiku stopniowo wschodziły, a te wysiane we wrześniu pod koniec października zaczęły się krzewić. Utrzymująca się w listopadzie wysoka jak na tę porę roku temperatura powietrza i gleby podtrzymywała wegetację i stwarzała dobre warunki dla wzrostu  i  rozwoju  ozimin. Występujące w ciągu miesiąca okresy z wahaniami dobowej temperatury powietrza sprzyjały hartowaniu roślin. Na początku grudnia znaczne ochłodzenie spowodowało zahamowanie procesów życiowych roślin. Rośliny w końcowej fazie jesiennego wzrostu były dobrze wyrośnięte i rozkrzewione, a przed wejściem w okres zimowego spoczynku odpowiednio zahartowane.

Stan zasiewów zbóż ozimych pod zbiory 2013 r. przed wejściem w stan zimowego spoczynku oceniono jako dobry. Przebieg pogody w grudniu, styczniu, lutym i marcu nie stwarzał większych zagrożeń dla zimujących upraw, choć okresowo występowały  duże  spadki  temperatury powietrza. Notowane w grudniu spadki temperatury powietrza przy powierzchni gruntu dochodzące do – 25ºC, w styczniu do –30ºC, a w lutym i marcu do –15ºC dzięki zalegającej dość grubej pokrywie śnieżnej, nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia gleby na wysokości węzła krzewienia roślin.

W marcu i w pierwszej dekadzie kwietnia na obszarze całego kraju nadal zalegała pokrywa śnieżna i trwała zimowa przerwa w wegetacji. Ruszenie wegetacji roślin ozimych i trwałych użytków zielonych nastąpiło dopiero na początku drugiej ekady kwietnia i było opóźnione w porównaniu do terminów średnich wieloletnich o około 3 tygodnie. W drugiej dekadzie kwietnia w wielu rejonach kraju  przystąpiono do siewów  zbóż jarych, rozpoczęto sadzenie ziemniaków oraz siew buraków cukrowych, a w trzeciej dekadzie miesiąca  siew  kukurydzy  uprawianej  na  zielonkę  i  na  ziarno. Uwilgotnienie wierzchniej warstwy gleby na początku okresu wegetacyjnego zabezpieczało potrzeby wodne roślin.

Czytaj dalej na następnej stronie...



Tagi:
źródło: