Co z rozwojem źródeł energii odnawialnej?

W spotkaniu udział wzięli również przedstawiciele resortu finansów, gospodarki i środowiska, a także Urzędu Regulacji Energetyki, Agencji Rynku Rolnego i podmiotów zaangażowanych w prowadzeniu działań na rzecz odnawialnych źródeł energii oraz niezależni eksperci.

 

Podsekretarz Marian Zalewski stwierdził, że „Krajowy Plan Działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych” jest dokumentem programowym, który będzie stanowił wytyczne na najbliższe lata do wszelkich działań, w tym legislacyjnych. Dlatego też powinien zawierać, akceptowane przez wszystkie zainteresowane strony, propozycje działań niezbędnych dla rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) z punktu widzenia pożądanych skutków gospodarczych i społecznych.

 

Obowiązujący stan prawny jest krytycznie oceniany przez wielu ekspertów i potencjalnych inwestorów w energetykę odnawialną, którzy wskazują, że stosowany obecnie system wsparcia nie jest właściwą drogą do rozwiązania problemów energetycznych obszarów peryferyjnych, jak też realizacji zadań związanych z ochroną środowiska naturalnego i klimatu. Wyraził opinię, że realizacja obowiązków określonych w pakiecie klimatyczno-energetycznym, nie może ograniczać się do wypełniania przyjętych wskaźników procentowego udziału OZE w ogólnej ilości wytworzonej energii. Dając przyzwolenie polityczne i społeczne na wsparcie OZE na etapie inwestycji i eksploatacji, założono realizację ważnych celów gospodarczych i społecznych.

 

Zakładano, że OZE poprzez rozproszenie źródeł wytwarzania energii poprawią stan bezpieczeństwa energetycznego oraz jakość dostarczanej energii, dadzą impuls do rozwoju obszarów oddalonych od metropolii, wygenerują nowe miejsca pracy jak też wpłyną na zróżnicowanie źródeł przychodów z działalności rolniczej. Realizacji tych ważnych celów gospodarczych i społecznych, niezależnie od wdrażanych regulacji prawnych, powinien sprzyjać system wsparcia odnawialnych źródeł energii na etapie inwestycji i eksploatacji. Budowa nowego rynku, a takim niewątpliwie jest rynek energii odnawialnych, jest działaniem nowatorskim wymagającym ciągłej analizy zdarzeń na nim zachodzących, jak też analizy skutków wynikających z wdrożonych regulacji prawnych oraz w ich efekcie systemów wsparcia.

 

Skutki wielu z wdrażanych działań możliwe są do oceny po pewnym czasie i powinny stanowić podstawę do wprowadzania korekt pożądanych z punktu widzenia realizacji celów gospodarczych i społecznych. Prace nad „Krajowym Planem Działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych” oraz ustawą o odnawialnych źródłach energii są odpowiednim momentem do dokonania takich analiz jak też wprowadzenia niezbędnych korekt w systemach wsparcia, ponieważ znane są ich dotychczasowe skutki.

 

W trakcie dyskusji uczestnicy spotkania zauważyli, że w Polsce produkcja energii odnawialnej oparta jest na dużych obiektach energetycznych. Jest to sprzeczne z ideą OZE, które powinny opierać się na rozproszonych źródłach o niewielkiej zainstalowanej mocy, wykorzystujące lokalnie dostępne nośniki energii. Skutkuje to nieuzasadnionymi wędrówkami nośników energii po kraju rodzącymi wątpliwości, co do ostatecznego rachunku ograniczania emisji gazów cieplarnianych.

 

Ponadto krytycznie ocenione zostały skutki obowiązującego systemu wsparcia, a zwłaszcza oparcie realizacji obowiązku wynikającego z pakietu klimatyczno-energetycznego na współspalaniu biomasy w dużych blokach energetycznych. Współspalanie ocenione zostało jako najmniej efektywny sposób wykorzystania energii biomasy, chociaż odnotowano wzrost jego udziału w ogólnej ilości energii wytworzonej z OZE. Podkreślono, że przyczyny tego stanu wynikają z zasad wsparcia OZE, które nakierowane są wyłącznie na realizację zobowiązania wynikającego z pakietu klimatyczno-energetycznego bez względu na sposób realizacji innych ważnych celów.

 

Krytycznej ocenie poddano także regulacje prawne umożliwiające określanie zaporowych warunków przyłączenia do sieci niskiego i średniego napięcia rozproszonych źródeł energii zwłaszcza o niewielkiej mocy. Wyrażono wątpliwości czy uzasadnione jest kosztem odbiorców końcowych wspieranie źródeł energii dawno zamortyzowanych wybudowanych kilkadziesiąt lat temu. Wskazano, że w odróżnieniu od rozwiązań w innych krajach wsparcie w Polsce nie jest zróżnicowane w zależności od nośnika energii odnawialnej jak też poziomu zainstalowanej mocy.

 

Marian Zalewski podkreślił, iż z przebiegu dyskusji wynika, że obowiązujący system wsparcia OZE na etapie inwestycji i eksploatacji nie wpływa na realizację założonych celów, nie rozwiązuję problemów energetycznych obszarów oddalonych od większych miast oraz generuje niekorzystne i kosztowne dla odbiorcy końcowego skutki. Utrzymanie obecnych zasad wsparcia lub ich nieznaczna korekta nie znajduje uzasadnienia, dlatego też wymagana jest ich zasadnicza zmiana, co potwierdził przebieg debaty. Wypracowanie nowych akceptowanych zasad wsparcia, korzystnych dla gospodarki, wymaga współpracy administracji państwowej z ekspertami oraz organizacjami reprezentującymi wszystkie zainteresowane strony.

 

Nowe zasady winny jednoznacznie określić termin odchodzenia od dotychczasowych oraz wprowadzania nowych tak, aby nie stawiać w trudnej sytuacji właścicieli inwestycji już zrealizowanych oraz rozpoczętych. Prace związane z przyjęciem dokumentu programowego Krajowy Plan Działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz związanych z nim ustaw i rozporządzeń wykonawczych winny być wykorzystane do wypracowania regulacji prawnych sprzyjających rozwojowi rozproszonych źródeł energii w sposób sprzyjający realizacji ważnych celów gospodarczych i społecznych oraz zobowiązań wynikających z pakietu klimatyczno-energetycznego.

 

Na zakończenie spotkania wiceminister podziękował uczestnikom spotkania, a zwłaszcza ekspertom oraz reprezentującym zainteresowane strony za wolę kontynuowania współpracy w trakcie wypracowywania nowych zasad wsparcia odnawialnych źródeł energii.

 

źródło:http://www.minrol.gov.pl