W ramach projektu leśnicy ocenią warunki występowania pszczół w lesie, zasobność pokarmową, braki w siedliskach wpływające na przetrwanie poszczególnych gatunków.
Pracują także nad metodami stałego wzbogacania mikrosiedlisk o pożądane dla pszczół gatunki roślin, możliwości wykorzystania przez te owady powierzchni leśnych wyłączonych z produkcji i budowę odpowiednich schronów dla dzikich pszczół.
Wyniki obserwacji i badań zostaną uwzględnione w instrukcjach dotyczących planowania działań ochronnych i gospodarczych w lasach.
Temat, jak wyjaśnią zaangażowani w projekt leśnicy, ma być we współpracy z naukowcami od podstaw opracowywany w taki sposób, aby wykorzystać istniejący potencjał w lasach i pomóc wszystkim gatunkom pszczół występujących w Polsce.
W Polsce występuje ok. 470 gatunków tych dziko żyjących owadów. Niemal połowa z nich znajduje się na tzw. czerwonej liście i jest zagrożona wyginięciem. Na świecie jest ich ponad 20 tys. gatunków pszczół.
Myśląc o pszczole, skupiamy się na najliczniejszej przedstawicielce rodzaju – pszczole miodnej, występującej w gospodarce człowieka od wielu tysięcy lat. Ten gatunek jest faworyzowany ze względu na pożytki płynące z użytkowania i łatwość hodowli.
Pozostałe gatunki pszczół nie są już tak znane, ale pełnią istotną rolę zapylaczy. Najbardziej znane gatunki to: murarka, pszczolinka, smuklik i wigorczyk lucernowiec. Są bardzo ważne, gdyż często są ściśle wyspecjalizowane w zapylaniu tylko jednego gatunku rośliny.
Czytaj dalej na następnej stronie...