Kiełbasa jałowcowa i kiełbasa myśliwska zarejestrowane

W dniu 19 kwietnia 2011 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano rozporządzenia wykonawcze Komisji (UE) wpisujące do rejestru gwarantowanych tradycyjnych specjalności nazwy „kiełbasa jałowcowa" (nr 379/2011) oraz „kiełbasa myśliwska" (nr 382/2011).

Kiełbasa jałowcowa i kiełbasa myśliwska zarejestrowane

Są to kolejno: dwudziesty piąty i dwudziesty szósty polski produkt włączony do unijnego systemu chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności.

Kiełbasa jałowcowa to krucha i soczysta kiełbasa z mięsa wieprzowego (z ewentualnym dodatkiem mięsa wołowego). Charakteryzuje się ona niepowtarzalnym smakiem i zapachem, wynikającym z zastosowania w procesie produkcji owoców krzewu jałowca (Juniperus spp) - rozdrabnianych tuż przed dodaniem do surowca mięsnego - oraz korzystania z gałązek jałowca podczas procesu wędzenia. Zgodnie ze specyfikacją, kiełbasa jałowcowa ma wygląd równomiernie pomarszczonego batona w kształcie wianka.

Kiełbasa myśliwska ma smak skruszonego, peklowanego, pieczonego i wędzonego mięsa wieprzowego z dodatkiem przypraw. Poza specyficznym smakiem, kiełbasa wyróżnia się kruchością. Nazwa kiełbasa myśliwska pochodzi od słów „myśliwy", „myślistwo" i wskazuje na pierwotne przeznaczenie - ten typ wędliny stosowany był przez myśliwych jako suchy prowiant. Dzięki m.in. zastosowaniu świeżego czosnku oraz wydłużonemu okresowi podsuszania, kiełbasa myśliwska posiada, w porównaniu z innymi kiełbasami, dłuższy okres przydatności do spożycia. Zgodnie ze specyfikacją, ma ona wygląd równomiernie pomarszczonych, sierpowato wygiętych i najczęściej podzielonych na „parki" batonów.

Kiełbasa jałowcowa i kiełbasa myśliwska zarejestrowane jako gwarantowane tradycyjne specjalności (GTS) mogą być produkowane na terenie całego kraju. We wniosku o rejestrację nie zastrzeżono nazwy, co oznacza że, nazwy „kiełbasa jałowcowa" i „kiełbasa myśliwska" mogą być powszechnie stosowane. Jednakże, producenci chcący używać zarejestrowanej nazwy wraz z symbolem wspólnotowym albo oznaczeniem „gwarantowana tradycyjna specjalność", muszą pomyślnie przejść kontrolę zgodności procesu produkcji ze specyfikacją i uzyskać świadectwo jakości lub certyfikat zgodności.

Wnioskodawca - Związek „Polskie Mięso" - wybrał, jako organ kontrolujący zgodność procesu produkcji ze specyfikacją, Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz upoważnione jednostki certyfikujące - Cobico Sp. z o.o., Biocert Małopolska Sp. z o.o., TUV Rhienland Polska Sp. z o.o. , PNG Sp. z o.o. oraz Polskie Centrum Badań i Certyfikacji S.A.

Źródło: http://www.ijhar-s.gov.pl/


Tagi: