Zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, podatek rolny od gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich obniża się o 30% dla gruntów klas I, II, IIIa i IIIb, a o 60% dla gruntów klas IVa, IV i IVb. Za miejscowości położone na terenach podgórskich i górskich uważa się miejscowości, w których co najmniej 50% użytków rolnych położonych jest powyżej 350 m n. p. m. Wykaz takich miejscowości w danym województwie ustala sejmik województwa.
Wsparcie dla obszarów górskich jest również możliwe ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) na lata 2007-2013. W ramach tego funduszu obszary górskie są wspierane m.in. poprzez płatności do gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW), działania realizowanego w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, które będzie kontynuowane również w przyszłym okresie programowania na lata 2014-2020.
Płatności ONW, jest to pomoc finansowa udzielana gospodarstwom rolnym położonych na terenach, na których produkcja rolnicza jest utrudniona ze względu na niekorzystne warunki naturalne. Pomoc ta udzielana jest w postaci rocznych dopłat wyrównawczych, które mają na celu zapewnienie ciągłości rolniczego użytkowania ziemi, a tym samym utrzymanie żywotności obszarów wiejskich, zachowanie walorów krajobrazowych, promocję rolnictwa przyjaznego dla środowiska oraz zapobieganie wyludnieniu. Wsparcie w ramach tego działania przyznawane jest m.in. do obszarów górskich, do których zalicza się gminy i obręby ewidencyjne, w których ponad połowa użytków rolnych znajduje się na wysokości powyżej 500 m n.p.m. Drugą kategorią obszarów, wspieraną w ramach tego działania są obszary ze specyficznymi naturalnymi utrudnieniami. Kategoria ta obejmuje gminy i obręby ewidencyjne rejonów podgórskich, które zostały wyznaczone na potrzeby ww. ustawy z dnia 15 listopada 1984 o podatku rolnym, gdzie co najmniej 50% powierzchni użytków rolnych znajduje się powyżej 350 m n.p.m.
W ramach dyskusji nt. kształtu WPR po 2013 r. nie ulegną zmianie kryteria wytyczenia ONW typ górski. Zgodnie z projektowanym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), za ONW typ górski, uznaje się tereny charakteryzujące się znacznymi ograniczeniami możliwości użytkowania gruntów i znacznym wzrostem kosztów produkcji w związku z:
-
występowaniem, ze względu na wysokość, bardzo trudnych warunków klimatycznych, w wyniku których ulega znacznemu skróceniu sezon wegetacyjny;
-
występowaniem (na niższych wysokościach) na większej części danego obszaru zboczy zbyt stromych do użycia sprzętu mechanicznego lub wymagających użycia bardzo drogiego sprzętu specjalistycznego, lub połączeniem tych dwóch czynników, w przypadku gdy ograniczenie wynikające z każdego z czynników z osobna jest mniej dotkliwe, ale połączenie ich obu powoduje równorzędne ograniczenie.
W wyniku ustaleń podjętych na Radzie UE w dniach 24-25 czerwca 2013 r., zwiększono dopuszczalną maksymalną stawkę płatności dla obszarów górskich argumentując, że dotychczasowe stawki nie pokrywały w pełni ograniczeń związanych z użytkowaniem gruntów na tych obszarach.
Czytaj dalej na następnej stronie...